Dadaísmo: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
lig int |
|||
Liña 76:
En 1917 inaugurouse a Galería Dadá e Tristán Tzara comezou a publicación do periódico ''Dadá''. En [[Nova York]], [[Marcel Duchamp]] e [[Francis Picabia]], ós que se lles achega [[Man Ray]], por estas mesmas datas, xunto co galerista [[Alfred Stieglitz]], comezan a publicación dunha revista chamada [[291]] (o nome tomado do número do apartamento da Quinta Avenida en que se situaba a galería). Ambos artistas adoptaron actitudes iconoclastas similares ás do grupo de Zúric, e en [[1918]], Picabia, tras reunirse ó seu paso por Barcelona as forzas de [[Cravan]], [[Gleizes]] e [[Laurencin]], reúnese co grupo de Zúric en [[Lausanne]].▼
En [[1917]] Huelsenbeck establece o movemento dadaísta en [[Berlín]] con [[George Grosz]] e [[Raoul Hausmann]]. En [[1918]] o movemento toma forma tamén en [[Colonia, Alemaña|Colonia]] baixo as directrices do periodista [[Baargel]] e o pintor [[Max Ernst]], ós que se uniu Jean Arp. Pola súa parte Tzara volveu a [[París]] en [[1920]] e puxo en marcha moitas actividades e manifestacións dadaístas para as que contou coa colaboración de [[André Breton]], [[Paul Éluard]], Soupault e Aragón.▼
▲En [[Nova York]], [[Marcel Duchamp]] e [[Francis Picabia]], ós que se lles achega [[Man Ray]], por estas mesmas datas, xunto co galerista [[Alfred Stieglitz]], comezan a publicación dunha revista chamada [[291]] (o nome tomado do número do apartamento da Quinta Avenida en que se situaba a galería). Ambos artistas adoptaron actitudes iconoclastas similares ás do grupo de Zúric, e en [[1918]], Picabia, tras reunirse ó seu paso por Barcelona as forzas de [[Cravan]], [[Gleizes]] e [[Laurencin]], reúnese co grupo de Zúric en [[Lausanne]].
▲Pola súa parte Tzara volveu a [[París]] en [[1920]] e puxo en marcha moitas actividades e manifestacións dadaístas para as que contou coa colaboración de [[André Breton]], [[Paul Éluard]], Soupault e Aragón.
Dende o principio, Dadá artellouse máis ben como un movemento activista de destrución das vellas tradicións. En Alemaña foi un movemento de protesta social de tendencia nihilista. Moitos dos seus actos foron cancelados pola policía ou acabaron en escándalo como o famoso desatado por Duchamp en [[Nova York]], ó presentar a exposición dos Independentes un ouriñal ó que titulou Fonte, firmando co pseudónimo R. Mutt, ou o streap-tease de Cravan, borracho, ante unha exquisita audiencia ante a que supostamente debía dar unha conferencia.
| |||