Séneca: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 10:
NO ano 41, coa morte de Calígula e coa entronización de [[Claudio]], Séneca, que continuaba sendo unha persoa relevante dentro do estamento político romano, foi de novo condenado á morte. Esta vez a pena cambiouse por un desterro a [[Córcega]]. A sentencia oficial acusábao de adulterio con [[Xulia Livilla]], irmá de Calígula. É bastante improbable que isto fose certo pero descoñécense as causas reais. O máis probable é que fose condenado porque a esposa de Claudio, a célebre [[Valeria Mesalina]], considerabao perigoso xa que a entronización de Claudio producírase contra a oposición do Senado e Séneca, que debido ao seu prestixio como orador, era un dos senadores máis influíntes.
 
== Exilio en Córcega e retorno a Roma ==
O seu exilio en [[Córcega]] durou 8 anos. Durante ese tempo, a raíz da morte de se pai, escribiulle un ensaio de consolación á súa nai Helvia. Destaca por propugnar actitudes estoicas moi diferentes ás que, por ese mesmo periodo, se mostran na ''[[Consolación a Polibio]]'', nombre dun dos [[libertos]]imperiales de Claudio, no que se mostra adulador e busca o perdón imperial.
 
O desterro durou ata que a nova esposa de Claudio, [[Agripina]] a Menor, lle conseguiu o perdón imperial. Reclamárono en Roma e, por indicación de Agripina, nomeárono [[pretor]] na cidade. O favor imperial non rematou ahí, pois no ano 51, de novo grazas á mesma muller, nomeárono tutor do xoven Lucio Domicio Ahenobarbo, futuro [[Nerón]], que era fillo dun matrimonio anterior desta. Isto debeuse a que Agripina, aparte de buscar un tutor ilustre para o seu fillo, cría que a fama de Séneca faría que a familia imperial ganara en popularidade, ademáis de considerar que Séneca sería un importante aliado e un sabio conselleiro nos plans de acadar o poder que albergaba para Nerón.
 
No ano 54, o emperador Claudio faleceu (según a maioría das fontes históricas, envenenado pola súa esposa) e o seu fillastro Nerón subiu ao poder. Aínda que non hai evidencia algunha de que Séneca estivese involucrado no asasinato de Claudio, si que se mofou do vello emperador na súa obra [[sátira|satírica]] titulada ''[[Apocolocyntosis divi Claudii]]'' («Calabazificación do divino Claudio»), na que éste acaba, tras una serie de vicisitudes, como un mero burócrata no Hades. Coa subida ao poder do xoven [[Nerón]], que tiña uns 17 años, Séneca foi nomeado conselleiro político e ministro, xunto cun militar chamado [[Sexto Afranio Burro]].