Rodas: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Estevoaei moveu a páxina "Rodas - Ρόδος" a "Rodas": topónimos na forma galega
lig ints
Liña 21:
| [[Lingua]]s || [[Lingua grega|Grego]]
|-
| [[Poboación]] (2001) || 117.007 hab.
|-
| [[Superficie]] || 1.398 km².
|-
| [[Densidade]] ||
Liña 29:
| Coordenadas || {{Coordenadas|36|10|N|28|00|E|}}
|-
| Maior Alturaaltura || 1.215 m. [[Ataviros]]
|-
| colspan="2" |
Liña 137:
Os seus primitivos habitantes eran os lendarios [[telquines]] (''telchines'') e irían desde [[illa de Creta|Creta]]. Os telquines eran nove, e unha irmá, Halia, que se emparellou con [[Poseidón]] e que tivo seis fillos e unha filla chamada Rhodos que deu o seu nome á illa. É máis probable que o nome derive do grego ''rhodos'' (rosa) xa que a rosa aparece como símbolo nas moedas.
 
Os seguintes habitantes lendarios foron os [[heliades]] (''heliadae'') que eran sete e foron os devanceiros das sete tribos da illa; emigraron a [[Lesbos]], [[Cos, - ΚωςGrecia|Cos]], [[Caria]], e [[Exipto]].
 
Tamén a lenda menciona o establecemento de colonias estranxeiras: [[Exipto|Exipcios]] dirixidos por [[Dánao]], [[Fenicia|fenicios]] por [[Cadmo]], [[Tesalia|tesalios]] e carios.
Liña 181:
En [[1299]], o Papa (que alí non tiña ningún dereito) deu a illa en feudo a [[Federico II de Sicilia]]. En [[1302]] os venecianos establecéronse na illa (e nalgunha máis entre [[1302]] e [[1306]]) en posicións que foron consideradas baixo soberanía da república. En 1303 a illa foi arrasada por un terremoto que matou a boa parte da poboación grega e os [[imperio otomán|otománs]] establecéronse nalgún punto da illa dos que foron expulsados entre 1306 e 1309.
 
Federico II enviou en [[1305]] ao seu irmán Fernando de Aragón, cabaleiro hospitalario, a ocupar algunhas illas gregas, expedición que fracasou. En [[1306]] os venecianos atacaron quizais ocuparon [[Nísyros - Νίσυρος|NisirosNísiros]] e o veneciano Andrés Cornaro apoderouse de [[Karpathos - Κάρπαθος|Karpatos]]; a posición xenovesa nas illas era moi débil e o almirante xenovés Vignolo de Vignoli, alegando ter [[Cos, - ΚωςGrecia|Cos]], [[Leros - Λέρος|Leros]] e unha facenda de Rodas (Lardos) en feudo do emperador, reuniuse secretamente en [[Limasol]] co gran maestre dos [[Orde de Malta|Cabaleiros de San Xoan de Xerusalén]], [[Fulc de Villaret]] ([[27 de maio]] de [[1306]]) e vendeulle os seus dereitos, acordando conxuntamente a conquista de Rodas da que Vignolo reservábase Lardos e outro castelo da súa elección, ademais dun terzo das rendas das demais illas.
 
O [[23 de xuño]] Villaret saíu de Limasol con dúas galeras ás que se uniron outras provistas polos xenoveses e apoderáronse de [[Kastellorizo - Καστελλόριζο|Kastellorizo]]. Vignolo denunciado ás autoridades gregas de Rodas, escapouse da illa e reuniuse con Villaret. Cos foi ocupada por sorpresa, pero os gregos recuperaron o castelo e expulsáronos. O [[5 de setembro]] de [[1307]] o Papa confirmou a cesión de Rodas (á que non tiña ningún dereito) agora aos cabaleiros. O [[20 de setembro]] de [[1306]] os cabaleiros ocuparon Peraclos na costa oriental de Rodas, pero o día 25 foron rexeitados no seu ataque á cidade de Rodas.
 
En novembro, pola traizón dun grego, ocuparon o castelo de Fileremos e iniciaron o [[asedio]] da cidade, pero en [[1307]] o emperador [[Andrónico]] enviou unhas galeras e obrigounos a levantar o sitio. En outubro de [[1307]] chegaron galeras de reforzo desde [[Chipre]] e apoderáronse de Lindos. En [[abril]] de [[1308]] ofreceron ao emperador gobernar a illa baixo a súa soberanía, pero a oferta foi rexeitada por Andrónico. A captura dun barco con subministracións para Rodas, que chegou accidentalmente a [[Famagusta]], foi determinante, e finalmente, coa complicidade do capitán do barco, a cidade de Rodas foi ocupada segundo a data tradicional o [[15 de agosto]] de [[1309]].
Liña 189:
Desde [[1310]] os cabaleiros quixeron facer cumprir a prohibición do Papa de comerciar cos musulmáns e iso levou ao enfrontamento cos xenoveses.
 
Os cabaleiros dominaron as illas do Dodecaneso ([[1410]]) menos [[Astipalea]] (dos Querini), Karpatos (Cornaro) e [[Kasos - Κάσος|Kasos]]. Nisiros foi dada en feudo aos Assanti de [[Isquia]] en [[1316]]. En [[1325]] os feudos de Vignolo pasaron ao seu irmán Fulc de Vignoli hereditariamente, pero coa prohibición de vender sen o consentimento dos cabaleiros.
 
Cos, onde os gregos recibiran a axuda de 50 soldados venecianos [[mercenario]]s, foi ocupada parcialmente polos cabaleiros en [[1312]] e [[1315]], pero esta posesión non foi recoñecida por Bizancio, que outorgou a concesión aos [[Giustiniani]] de [[Quíos]] en [[1362]], e alí tiveron algunha factoría, pero un século despois, antes de [[1481]], renunciaron a favor dos cabaleiros.