Revisión como estaba o 27 de febreiro de 2014 ás 20:39 editar Anton45 (conversa \| contribucións) 29.298 edicións Ligazóns externas ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 27 de febreiro de 2014 ás 21:11 editar desfacer Anton45 (conversa \| contribucións) 29.298 edicións ampliación Edición máis nova →
Liña 25: }} '''Gottfried Wilhelm von Leibniz''', nado o [[1 de xullo]] de [[1646]] en [[Leipzig]] e finado o [[14 de novembro]] de [[1716]], en [[Hannóver - Hannover\|Hannover]], foi un [[filósofo]], [[científico]], [[matemático]], [[diplomático]] e [[bibliotecario]] [[Alemaña\|alemán]]. Acredítaselle a creación do termo "[[función]]" ([[1694]]), que usou para describir unha [[cantidade]] relacionada cunha [[curva]], como por exemplo a inclinación dunha [[curva]] ou un punto calquera dunha curva. En xeral, xunto con [[Isaac Newton\|Newton]], considérase a Leibniz como protagonista do desenvolvemento do [[cálculo]] moderno; en particular polo seu desenvolvemento do [[Cálculo Integral]] e da [[Regra do produto]]. ~~Leibniz era fillo dun profesor de filosofía moral e pertencía a unha familia que servira ao goberno saxón durante tres xeracións.~~ Demostrou xenialidade tamén nos campos da [[lei]], [[relixión]], [[política]], [[historia]], [[literatura]], [[lóxica]], [[metafísica]] e [[filosofía]]. Foi o primeiro en comprender que a [[anatomía da lóxica]] -as leis do pensamento- é un asunto de [[análise combinatoria]]. Na súa visión da existencia dunha “característica universal”, Leibniz atopábase dous séculos por diante, no que concerne á matemática e á lóxica. A unión nun único cerebro, da máis alta habilidade en dous amplos dominios do pensamento matemático, o analítico e o combinatorio, ou o continuo e o descontinuo, non ten precedentes nin antes nin despois de Leibniz. Foi o único home na historia da [[matemática]], que tivo estas dúas calidades de pensamento nun grao superlativo.▼ == Traxectoria == === ~~Orixes~~Infancia === Leibniz era fillo dun profesor [[Universidade\|universitario]] de filosofía moral e pertencía a unha familia que servira ao goberno saxón durante tres xeracións, seu pai morreu cando Leibniz contaba con seis anos. Comezou a dar mostras da súa precocidade moi pronto, sendo capaz de compor poemas en [[Lingua latina\|latín]] con tan só oito anos, con doce comezou a introducirse na lóxica [[Aristóteles\|aristotélica]] a través da [[Filosofía escolástica\|filosofía escolástica]]. ▲Leibniz era fillo dun profesor de filosofía moral e pertencía a unha familia que servira ao goberno saxón durante tres xeracións. Demostrou xenialidade tamén nos campos da [[lei]], [[relixión]], [[política]], [[historia]], [[literatura]], [[lóxica]], [[metafísica]] e [[filosofía]]. Foi o primeiro en comprender que a [[anatomía da lóxica]] -as leis do pensamento- é un asunto de [[análise combinatoria]]. Na súa visión da existencia dunha “característica universal”, Leibniz atopábase dous séculos por diante, no que concerne á matemática e á lóxica. A unión nun único cerebro, da máis alta habilidade en dous amplos dominios do pensamento matemático, o analítico e o combinatorio, ou o continuo e o descontinuo, non ten precedentes nin antes nin despois de Leibniz. Foi o único home na historia da [[matemática]], que tivo estas dúas calidades de pensamento nun grao superlativo. === Formación === En [[1661]], aos 15 anos, ingresou na [[Universidade de Leipzig]] como estudante de [[Dereito]], institución na que aos 17 anos obtivo o doutoramento polo seu ensaio preenunciando unha das máis importantes doutrinas da súa posterior filosofía. Porén este título serialle retirado alegandose a súa xuventude. En [[1963]] trasladouse á [[Universidade de Jena]], onde estudou matemáticas con [[E. Weigel]]. En [[1666]] obtivo en [[Universidade de Altdorf\|Altdorf]] o título que se lle negara en Leipzig. Pese a este recoñecemento rechazaría o ofrecemento dunha cátedra e en [[1667]] entrou ao servizo do [[Arcebispo\|arcebispo]] elector de [[Maguncia]] coma diplomático. Neste cargo diplomático foi enviado a [[París]] para disuadir a [[Luís XIV de Francia\|Luís XIV]] da súa empresa de invadir o [[Sacro Imperio Romano Xermánico]], pese a fracasar na súa misión permaneceu en París cinco anos. === Labor científica === Na capital [[Francia\|francesa]] desenvolveu unha ampla labor intelectual, na que destaca a invención da súa máquina de calcular capaz de realizar operacións de multiplicación, división e extracción de raices cadradas, así coma a elaboración das bases do cálculo infinitesimal, este modelo superou ao que fora creado por [[Blaise Pascal\|Pascal]]. Presentou este invento en encontros da [[Royal Society]] en [[Londres]], sendo elexido membro estranxeiro da Sociedade antes da súa volta a [[París]] en [1673]]. En [[1676]] foi nomeado bibliotecario do [[Duque de Hannover]], de quen tamén sería conselleiro e historiador da casa ducal. Trala morte da duquesa Sofía Carlota en [[1705]], ca que entablara unha gran amizade, o seu papel coma conselleiro foi decaendo adicando os seus últimos anos á súa tarefa de historiador e á redacción das súas obras filosóficas máis importantes, que se publicaron postumamente. ~~=== Notas biográficas ===~~ Aos 15 anos, entrou na [[Universidade de Leipzig]] como estudante de Dereito. Aos 17 anos obtivo o grao de bacharelato, polo seu ensaio preenunciando unha das máis importantes doutrinas da súa posterior filosofía. Aos 22 anos, foille recusado o grao de doutor alegándose a xuventude de Leibniz. == O seu legado == Tiña vinte e seis anos cando pasou a ter aulas con [[Christiaan Huyges]], que aínda que fose principalmente un físico, algúns dos seus mellores traballos tratan da [[teoría ondulatoria da luz]]. A maior parte dos papeis en que rascuñaba as súas ideas nunca revisados, e moito menos publicados, atópanse na [[Libraría Real de Hanover]] agardando o paciente traballo de estudantes. Leibniz, creou unha máquina de calcular, superior á que fora creada por [[Blaise Pascal\|Pascal]], facendo as catro operacións. En [[Londres]], compareceu a encontros da Sociedade Real, onde exhibiu a súa máquina de calcular, sendo elixido membro estranxeiro da Sociedade antes da súa volta a [[París]] en marzo de [[1673]]. En [[1676]], xa tiña desenvolvidas algunhas fórmulas elementais do cálculo, e tiña descuberto o [[teorema fundamental do cálculo]] que só foi publicado o [[11 de xullo]] de [[1677]], once anos despois da descuberta non publicada de Newton. No período entre [[1677]] e [[1704]], o cálculo Leibniziano foi desenvolvido como instrumento de forza real, e doada aplicabilidade no Continente, mentres naen Inglaterra, debido á desgana de [[Newton]] en dividir as súas descubertas matemáticas, o cálculo continuaba unha curiosidade relativamente non procurada. Durante toda a súa vida, paralelamente á matemática, Leibniz traballou para aristócratas, buscando nas súas xenealoxías probas legais do seu dereito ao título, tendo pasado os seus últimos corenta anos, traballando exclusivamente para a familia [[Brunswick]] chegando a confirmar aos seus empregadores, o dereito a metade de todos os tronos da Europa. As súas pesquisas levárono a través de [[Alemaña]], [[Austria]] e [[Italia]] de [[1687]] a [[1690]]. En [[1700]], Leibniz organizou a [[Academia de Ciencias de Berlín]] da cal foi o primeiro presidente. Esta Academia permaneceu como unha das tres ou catro principais do Mundo, ata que os [[Terceiro Reich\|Nazis]] a eliminaron. Morreu solitario e esquecido, tendo sido acompañado, á súa última morada, polo seu secretario, única testemuña dos seus últimos días. == Polémica sobre o Cálculo diferencial ==

Gottfried Wilhelm Leibniz: Diferenzas entre revisións