Afonso III de Aragón: Diferenzas entre revisións

'''Afonso''' III de [[Coroa de Aragón|Aragón]], I de [[Reino de Valencia|Valencia]] e II de Barcelona, chamado O Franco (Alfons el Franc) ou o Liberal, nado en [[Valencia - València|Valencia]] en [[1265]], e finado en [[Barcelona]] en [[1291]]. Foi o primeiro fillo de [[Pedro III de Aragón|Pere el Gran]] e a súa muller Constança de Sicilia. Á morte do seu pai, en novembro de [[1285]], el sucedeu o trono da [[Coroa de Aragón]] así como do [[Reino de Valencia]] e dos condados catalás. O seu irmán, [[Xaime II de Aragón|Jaume el Just]] herdou o reino de Sicilia.

Por encargo do seu pai confiscou o reino de Mallorca a [[Xaime II de Mallorca]], o seu tío, porque colaborara na cruzada contra a Coroa de Aragón, a invasión [[Francia - France|francesa]] de xuño-outubro de [[1285]], atacando entre [[1285]] e [[1286]] as illas de [[Eivissa]] e de [[Mallorca]]

Entre [[1286]] e [[1287]] conquistou ademais a illa de [[Menorca]] ao ''ra'îs'' [[Abû'Umar]]. Os gobernantes (''reieciños'') de [[Menorca]] eran vasalos do casal [[Catalunya|catalá]] dende tempos de [[Xaime I de Aragón]] mais este foi acusado de aliarse con [[Tunisia]], e de retrucar cos [[Anjou|anxevinos]] e [[Francia - France|franceses]]. A illa de Menorca quedou despoboada, e segundo conta Ramon Muntaner na súa crónica, foi repoboada "de bona gent de catalans" (''de boa xente de cataláns'').

En febreiro de [[1291]] asina a [[paz]] con [[Francia]] e a [[Cidade do Vaticano - Civitas Vaticana|Santa Sé]], co tratado de Tarascó, entre Valois e Francia dun lado e Cataluña-Aragón da outra, pola cal a casa de Valois renunciaba aos reinos cataláns que lle cedera o Papa e o Rei Afonso recoñecíase feudatario do Papa e prometía ir á [[Cruzadas|Cruzada]]. Así mesmo Afonso tiña que retirar a axuda ao seu irmán [[Xaime II de Aragón|Xaime I de Sicilia]], chamado ''O Xusto'', coa condición testamentaria de que o reino de Sicilia tiña que pasar ao seu outro irmán [[Federico I de Sicilia|Frederico de Aragón]].