Judo: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 24:
== Historia ==
{{Ampliar}}
Na sociedade feudal de Xapón, a vida era dividida en clases (guerreiros, agricultores, comerciantes, etc.). Nese ambiente, a clase guerreira
Como arte marcial ou deporte, a historia do judo vai intimamente relacionada á historia do seu fundador, Jigoro Kano. Ambos son froito da sociedade e do seu tempo, o auxe da Era Meixi. Cando Jigoro Kano ingresou na escola, o ambiente que atopou foi de rivalidade entre os alumnos, o que acabou motivando el a buscar unha forma de defensa. Ese ambiente hostil foi máis outra vez atopado cando el ingresou na universidade, pois, aínda en proceso de franca modernización, a mentalidade guerreira existía moi forte na sociedade xaponesa, pero moitos esqueceron os valores de honra e disciplina que limitaban a agresividade.<ref name="ref2">{{Cita libro|lingua=inglés|título=The Way of Judo: A Portrait of Jigoro Kano and His Students|nome=John|apelidos=Stevens|localización=Boston|editor=Shambhala|ano=2013}}</ref>
Resolto que iría buscar un instrutor de ''jujutsu'', Kano non obtivo éxito nas primeiras tentativas, porque coa caída do [[Shogunato Tokugawa]], durante a [[Restauración Meixi]] de [[1868]], o prestixio das artes marciais tiña diminuído nun país que viña valorando os costumes occidentais máis que os seus propios. Os vellos mestres, despois de perder a súa función de guerreiro, foron obrigados a deixar de ensinar e facer outras actividades para sobrevivir. Algúns simplemente desisten.
Nakai Umenari, un coñecido do pai de Kano e un soldado retirado, acordou amosarlle os ''kata'', pero non coa intención de ensinar. O conserxaría da casa de seu pai, Ryuji Katagiri, era tamén coñecedor de ''jujutsu''. Porén, el non estaba disposto a ensinar a arte marcial, se non fose para un uso coherente. Imai Genshiro, do estilo [[Kyūshin-ryū]] ({{lang|ja|扱心流}}), que frecuentaba a residencia da familia Kano, tamén rexeitou.<ref>{{Cita libro|lingua=inglés|título=The Judo Textbook in Practical Application|autor=Hayward Nishioka|coautor=James R. West|editor=Ohara|localización=Santa Clarita|páxina=176}}</ref>
{{Artes Marciais}}
Despois dalgúns anos de insistente busca, Jigoro Kano coñeceu Teinosuke Yagi, que fora profesor do estilo [[Tenjin Shinyō-ryū]] ({{lang|ja|天神真杨流}}), de jujutsu, pero xa non
O estilo ''Shinyō-ryū'' era coñecido pola súa eficacia e pola énfase na combinación de técnicas de zócolo e patadas con
Kano comeza unha busca para elaborar un principio unificador das técnicas que aprendeu. Así, el formula o concepto da máxima eficiencia co menor gasto de enerxía, porque só aquelas técnicas que preservasen ao máximo o loitador é que realmente funcionan, e deberían ser parte do
O ''dojō'' de Jigoro Kano foi aberto en [[1882]], que recibiría o nome de Kodokan, no Templo Eishoji.<ref>{{Cita web|url=http://www.judobrasil.net/historia2.htm|título=História do Judô|lingua=portugués|dataacceso=19 xaneiro 2014|editor=Judô Brasil}}</ref> Porén, Kano non cría que o seu estilo de jujutsu estivese completo e acabado.<ref>{{Cita web|url=http://www.kodokan.org/e_basic/history.html|título=History of Kodokan Judo|lingua=inglés|editor=Kodokan|dataacceso=21 xaneiro 2014}}</ref> A base ficaba asentada nos dous estilos que máis practicou, pero recibiría influencia doutros estilos e doutras formas de loita, como sumo, aikido e karate.
Tras a inauguración do instituto Kodokan, o mestre continuou a practicar judo cos seus mellores alumnos, coa intención de mellorar as súas propias habilidades e en consecuencia facer que a arte marcial
A resultado das súas investigacións nas artes marciais chamou de ''jūdō'', substituíndo a partícula "jutsu", que significa "arte" ou "profesión", pola partícula "do", que significa "camiño".<ref>{{Cita web|lingua=hebraico e inglés|url=http://www.kanjijapanese.com/he/%D7%9E%D7%99%D7%9C%D7%95%D7%9F-%D7%99%D7%A4%D7%A0%D7%99%D7%AA-%D7%90%D7%A0%D7%92%D7%9C%D7%99%D7%AA/%E8%A1%93|título={{lang|he|יפנית-אנגלית תרגום:: 術 :: מילון}}|dataacceso=22 xaneiro 2014}}</ref><ref>{{Cita web|lingua=hebraico e inglés|url=http://www.kanjijapanese.com/he/%D7%9E%D7%99%D7%9C%D7%95%D7%9F-%D7%99%D7%A4%D7%A0%D7%99%D7%AA-%D7%90%D7%A0%D7%92%D7%9C%D7%99%D7%AA/%E9%81%93|título=יפנית-אנגלית תרגום:: 道 :: מילון|dataacceso=22 xaneiro 2014}}</ref> Antes, as martes marciais eran vistas só como instrumento de loita, de guerra, pero non era ese máis o obxectivo, porque as artes marciais deberían ser un modo de evolución persoal e físico.<ref>{{Cita libro|lingua=italiano|título=Close combat. Combattimento corpo a corpo|nome=Maurizio|apelidos=Maltese|editor=Mediterranee|localización=Roma|ano=2001}}</ref>
O repertorio de técnicas quedou asentado en tres grandes conxuntos: técnicas de proxección (''nage waza''), técnicas de chan (''katame waza'' e ''ne waza'') e técnicas de golpes (''atemi waza''). As técnicas de lanzamento viñeron do ''Kitō-ryū'', que tamén contribuíu coas nocións de tempo e uso de enerxía. Do estilo ''Shinyō-ryū'' viñeron as técnicas de control en chan e de
Como o mestre era profesional da educación, el utilizou dese coñecemento para estruturar as clases e o proceso de aprendizaxe do judo, e tamén para transformar unha arte marcial, con foco só na guerra e na seguridade, nunha disciplina moral, un deporte e instrumento educativo. Foi tamén cambiada a ética combativa: pasou a ser vergoñenta a demostración pública das habilidades de loita, pois todo coñecemento só é útil se axudar a comunidade e axudar un compañeiro nos seus propios estudios, e xamais debería ser usado de forma egoísta ou por mera xactancia.<ref name="ref3"/><ref name="ref4"/><ref>{{Cita web|lingua=castelán|url=http://www.sinchijudokan.com/03historia/JUDO%20TRADICIONAL%20Y%20JUDO%20DEPORTIVO.pdf|nome=Nestor|apelidos=Figueroa|título=JUDO TRADICIONAL Y JUDO DEPORTIVO|dataacceso=22 xaneiro 2014}}</ref>
Liña 57 ⟶ 55:
En [[11 de xuño]] de [[1886]], a Academia Nacional de Policía, coa intención de resolver os debates sobre cal a escola de arte marcial que sería encargada do adestramento da forza policial, realizou un torneo de jujutsu no cal o Kodokan disputou coa tradicional escola Totsuka. De todas as loitas, os alumnos do Instituto Kodokan conseguiron vencer doce, perder dúas e empatar unha.<ref name="ref5"/>
En maio de [[1922]], foi realizada unha gran exposición de artes marciais. Neste evento, mestre Kano invitou o mestre de ''[[karate]]'', ''Gichin Funakoshi'', para que el fose
En [[1930]], mestre Kano viu o adestramento de aikido, do mestre Morihei Ueshiba, e quedou moi impresionado coa súa disciplina e a súa técnica. Entón, mestre Kano mandou dous alumnos seus, para adestraren e estudar Aikido no seu nome.<ref>{{Cita web|lingua=portugués|utl=http://www.lasites.net/goshinaikido/br/default.asp?menu=aikido&menu2=tomiki_judo|título=TOMIKI AIKIDO E O JUDO|dataacceso=23 xaneiro 2014}}</ref> Como resultado do intercambio entre as artes marciais, foi creado o kata ''[[Kodokan goshin-jutsu]]'', que
== Regras e penalidades ==
| |||