Conferencia de Ialta: Diferenzas entre revisións

A '''Conferencia de Yalta''', ás veces chamada '''Conferencia de Crimea''' ou co nome en clave de '''Conferencia dos Argonautas''', foi o encontro en tempo de guerra entre o [[4 de febreiro|4]] e o [[11 de febreiro]] de [[1945]] mantido polos xefes de goberno dos [[Estados Unidos de América|Estados Unidos]], o [[Reino Unido]], e a [[Unión Soviética]] — [[Franklin D. Roosevelt]], [[Winston Churchill]], e [[Iosif Stalin]], respectivamente.

 

O 4 de febreiro de [[1945]] Roosevelt, Churchill e Stalin reuníronse en [[Yalta]], na [[Península de Crimea]]. Foi a segunda das longas conferencias en tempo de guerra, precedida por [[Conferencia de Teherán|Teherán]] en [[1943]], e sucedida pola ''[[Conferencia de Postman]]'' (trala morte de Roosevelt) en 1945.

 

{{Cita|O establecemento da orde en Europa e a reconstrución da vida nacional económica cómpre que sexan acadados por procesos que permitirán ós pobos liberados destruíren os derradeiros vestixios de [[nacionalsocialismo|nazismo]] e [[fascismo]] e crearen institucións democráticas de acordo coa súa elección.}}

 

[[Ficheiro:Livadia Palace Crimea.jpg|miniatura|300px|O encontro dos tres líderes tivo lugar no Gran Palacio Livadia.]]

A Conferencia tivo lugar en [[Yalta]], unha vila de descanso na península de [[Crimea]], na [[RSS de Ucraína]]. A delegación americana foi hospedada no antigo palacio dos [[tsar]]es, mentres que Roosevelt estivo no [[Palacio Livadia]] onde tiveron lugar os encontros. A delegación británica foi instalada no castelo do [[Príncipe Vorontsov]] de [[Alupka]]. Os membros importantes das delegacións foron [[Edward Stettinius]], [[Averell Harriman]], [[Anthony Eden]], [[Alexander Cadogan]] e [[Vyacheslav Molotov]]. Segundo [[Anthony Beevor]], tódalas habitacións foron telefonicamente intervidas polo [[NKVD]]. Stalin chegou por tren o [[4 de febreiro]]. A reunión comezou cunha cea oficial aquela tarde.

 

Os puntos claves da reunión foron os seguintes:

 

Yalta foi a derradeira gran conferencia anterior á fin da guerra e a última viaxe que fixo Roosevelt ó estranxeiro. Para os observadores apareceu deseguida enfermo e canso. Razoadamente, o seu tanto máis importante foi asegurarse a participación da Unión Soviética nas [[Nacións Unidas]], que conseguiu co prezo de garantir o poder de veto a cada membro permanente do seu Consello de Seguridade. Outro dos seus obxectivos era levar á Unión Soviética á loita contra o Xapón, xa que a efectividade da [[bomba atómica]] estaba aínda sen probar. Como recompensa, permitíuselle á Unión Soviética ocupar [[Sakhalin]] e as [[Illas Kuriles]], que estiveran sempre baixo soberanía xaponesa, e outros privilexios na China colonial permaneceron intactos.

 

Os historiadores din que Stalin xa amosara a súa inmoralidade, como demostrara na purga do exército ruso nos anos trinta e, máis recentemente, a súa falta de vontade a axudar á insurrección en Varsovia no 1944, e que polo tanto non se podería ter confiado nel. Porén, en outubro de 1944, Stalin e Churchill acordaran no Acordo das Porcentaxes como dividir as súas respectivas esferas de influencia. Stalin mantería a maioría deste acordo, incluíndo a denegación de apoio ás guerrillas comunistas na Grecia, que Stalin acordara como parte da esfera de influencia británica. Tamén influíu o feito de que, ó remate do día, Stalin podería ter optado por non permitir a entrada dos aliados en Berlín. Era parte do territorio soviético, e podería ter dito que non de querelo. Por tanto, naquel intre, non había nada que permitise imaxinar que a situación acabaría como acabou.

 

{{commonscat|Yalta conference}}

 

 

 

{{Guerra fría}}

 

[[Categoría:Segunda Guerra Mundial]]