Xustiniano I: Diferenzas entre revisións

 

De novo, Xustiniano aprobou o decreto co edicto relixioso de [[15 de marzo]] de [[533]] <ref>''Cod.'', L, i. 6</ref>, e congratulouse de que o papa [[Xoán II, Papa|Xoán II]] admitise a ortodoxia da confesión imperial <ref>''Cod.'', I., i. 8</ref>. Deste xeito remediou en parte o grave erro que cometera tempo atrás, despois do ascenso de Xustino, cando induciu unha persecución dos bispos e monxes monofisitas, e se desamigou así das poboacións de moitas rexións e provincias. O seu obxectivo constante era agora facerse cos monofisitas, sen ter que abxurar do credo de Calcedonia. Para moitos membros da corte non chegou o suficientemente lonxe neste sentido: en concreto Teodora alegrouse de ver aos monofisitas máis favorecidos. Xustiniano, con todo, reprimiuse neste tipo de medidas por mor das complicacións que se desataron con Occidente.

{{listaref|2}}

 

{{Link FA|eu}}

{{Link FA|mk}}