Plauto: Diferenzas entre revisións

==Obras conservadas. O Corpus Plautino==

Plauto dedicouse á composición de '''comediae palliatae''', é dicir, comedias de modelo, ambientación e personaxes gregos, coas que se converteu no escritor máis coñecido do seu tempo. Pouco despois da súa morte circularon en Roma unhas 130 comedias baixo a súa autoría, xa que o emprego do nome “Plauto” era garantía de éxito. Un bo exemplo da boa fama da que gozou o autor é o prólogo da obra [[Cásina]], redactado trala súa morte:

Et qui lubenter ueteres spectant fabulas.

Antiqua opera et uerba quom uobis placent,

Ea tempestate flos poetarum fuit,

Qui nunc abierunt hinc in communem locum.

lles gusta ver comedias antigas son xente con vista;

dado que vos gustan as obras e a linguaxe de tempos

extraordinario, e eso aínda sendo aquela a época de

mellor flor dos nosos poetas, que agora xa pasaron ao

Trala morte de Plauto, a mediados do século II a.C., comezou un traballo editorial decisivo para o futuro do texto das obras plautinas. Fixéronse dende aquelas auténticas edicións críticas do texto seguindo fórmulas editoriais da filoloxia alexandrina, cuxos beneficios se reflicten nos manuscritos actuais. Deste xeito as comedias ían precedidas das didascalia, ou noticias sobre a súa representación e posta en escena. Unha das mellor conservadas é a feita para Stichus. Nestas edicións incluíase tamén unha listaxe de personaxes e un resumo do contido, argumentum, moitos deles acrósticos, é dicir, que a primeira letra de cada verso que lidas en sentido vertical formaba o título da comedia. Os editores fixaron así mesmo a disposición a gráfico do texto, como podemos ver no argumentum da Aulularia de Plauto.