Orde de Santa María do Monte Carmelo: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Liña 18:
A '''Orde dos Irmáns da Benaventurada Virxe María do Monte Carmelo''' (en [[lingua latina|latín]]: ''Ordo Fratrum Beatissimae Mariae Virginis de Monte Carmelo''), máis coñecida como '''Orde Carmelita''', é unha [[orde mendicante]] [[Igrexa Católica Romana|católica]], que ten a súa orixe nas comunidades [[eremita|eremíticas]] que existían no [[século XII]] no [[Monte Carmelo]], en [[Palestina]].
== Orixe ==
O ''[[Primeiro Libro dos Reis]]'', un libro histórico da [[Biblia]], relata cómo o profeta [[Elías]] reuniu unha comunidade de homes no [[Monte Carmelo]], que en [[lingua aramaica|aramaico]] siginifica ''"xardín"'', e dende alí traballou en defensa da pureza da [[fe (relixión)|fe]] no [[Deus]] de [[Israel]], vencendo ao desafío dos sacerdotes de [[Baal]].
 
Inspirándose en Elías, estabelecéromse moi pronto alí comunidades monásticas cristiás, e cando os [[Cruzadas|cruzados]] chegaron alí en [[1099]], atoparon xa relixiosos alí estabelecidos, de [[rito maronita]] e que seguían a [[regra de San Basilio]]. Arredor de [[1154]] retirouse alí o nobre franco [[Bertoldo de Calabria|San Bertoldo]], chegado a Palestina xunto ao seu curmán [[Aimery de Limoges]], [[patriarcado latino de Antioquía|patriarca latino de Antioquía]], e reuniu aos eremitas para levar unha vida [[cenobio|cenobítica]]. Os relixiosos edificaron unha pequena igrexa en medio das súas celas e a dedicaron á [[Virxe María]], tomando o nome de ''"Irmáns de Santa María do Monte Carmelo"''. Bertoldo divenne il Primo Priore dell'Ordine Carmelitano. Probabilmente verso la fine della [[terza crociata]] ([[1189]]-[[1191]]) alcuni crociati e [[pellegrinaggio|pellegrini]] si unirono a loro presso la "fonte di Elia", per condurre una vita [[Eremita|eremitica]] imitando il profeta biblico in chiave cristiana.