Revisión como estaba o 16 de xaneiro de 2014 ás 11:37 editar Estevoaei (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 181.043 edicións {{enuso}} ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 16 de xaneiro de 2014 ás 11:37 editar desfacer Estevoaei (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 181.043 edicións {{enuso}} Edición máis nova →
Liña 1: {{enuso}} A '''Parágoxe''' é a adición dunha [[vogal]] "e", non etimolóxica, ó final dunha [[palabra]]. En si é un termo simple, pero que pode dar lugar a realidades que presentan lecturas moi diferentes. Cando somos quen de percibir [[Sincronía\|sincronicamente]] a adición desa vogal na [[fala]], consideramos que estamos ante un [[vulgarismo]]: A '''paragoxe''' refírese ao fenómeno [[fonoloxía\|fonolóxico]] consistente na [[adición]] dun [[fonema]] ou [[son]] na posición final dunha [[palabra]] ou [[secuencia]] fónica. Este fenómeno, tamén chamado '''epítese''', pode darse ó longo da [[historia da lingua]] ou [[sincronía\|sincronicamente]] en diferentes [[variedades]] [[diatopía\|diatópicas]]. ::''Moito che gusta comer'''e'''''. O caso da adición dun "e paragóxico" é habitual no galego coloquial (e con máis liberdade aínda nas cancións tradicionais, para forzar a pronuncia [[paroxítona]] ou grave de xeito que a sílaba tónica sexa a penúltima) para [[verbo]]s en [[infinitivo]] ou verbas rematadas en "-n" (caso no que se transforma de [[nasal]] [[alveolar]] a [[nasal]] [[velar]]), debido a que o [[Lingua galega\|galego]] foxe das [[sílaba]]s [[trabazón\|trabadas]] polo seu pouco [[rendemento]] [[fonoloxía\|fonolóxico]]. Porén, cando para a captación da mesma podemos desenvolver unha valoración estética, a parágoxe pode converterse nunha licenza poética que posibilita o metro regular e a rima, e que, en casos como este [[verso]] de [[Rosalía de Castro]], achega a fala popular: ~~==Exemplos==~~ ~~Exemplos de paragoxe son traballare, comere, falare, mare, corazonhe e moitos outros.~~ : :''ATodo ~~raíz~~é ~~do toxo verde~~folgar'''e'''''. ~~: ''é moi mala de arrincare''.~~ ~~: ''Os amorciños primeiros''~~ ~~: ''son moi malos de olvidare''.~~ Á hora de ser representada a parágoxe na [[escrita]], reflíctese na mesma a [[lingua falada]]. A única dificultade é cando se engade ese -e final ás palabras rematadas en -n, pois o -n final -o de ''Xoán'', por exemplo- non perde a súa condición de [[consoante]] velar, e escríbese co [[dígrafo]] ''nh'' (''Xoanhe''). ~~: ''Cal das ondiñas do mare''~~ ~~: ''morren bicando na area'',~~ ~~: ''así, amantiña, contigo'',~~ ~~: ''así finarme eu quixera''.~~ ==Exemplos de parágoxe na literatura== {{Lingüística en progreso}} [[Categoría:~~Historia~~Retórica e figuras da lingua]]▼ ~~{{Metaplasmo}}~~ [[Categoría:~~Fonética~~Lingüística]]▼ ▲[[Categoría:Historia da lingua]] ~~[[Categoría:Dialectoloxía]]~~ ▲[[Categoría:Fonética]] ~~[[Categoría:Fonoloxía]]~~ ~~[[Categoría:Morfosintaxe]]~~

Paragoxe: Diferenzas entre revisións