Dinucleótido de flavina e adenina: Diferenzas entre revisións

* un residuo de [[riboflavina]] ([[vitamina B2|vitamina B₂]]), que consta do sistema de tres aneis da [[isoaloxacinaisoaloxazina]] unido por enlace carbono-nitróxeno ao azucre-alcohol [[ribitol]], polo cal se une ao resto da molécula.

O FAD (a forma totalmente oxidada ou forma quinona) pode aceptar dous electróns e dous protóns (dous átomos de hidróxeno completos) doutras moléculas (as cales se oxidarán) pasando el á súa forma reducida FADH₂. Os hidróxenos cedidos ou captados únense a dous nitróxenos dos aneis de isoaloxacinaisoaloxazina. O FAD ten un sistema de aneis [[aromático]], pero o FADH₂, ao recibir os dous H e redistribuírense os dobres enlaces nos aneis, non ten xa un anel de tipo aromático. Isto significa que o FADH₂ ten significativamente unha enerxía maior, ao non presentar a estabilización que lle dá a estrutura aromática ao FAD. O FADH₂ é unha molécula que transporta enerxía, porque, cando se oxida, recupera a aromaticidade e libera enerxía.

Ficheiro:Isoalloxazin.svg|[[IsoaloxacinaIsoaloxazina]]