Til: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Jglamela (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Jglamela (conversa | contribucións)
m Arranxos
Liña 4:
 
==Historia==
A palabra “til” procede do latín ''titulus'', "título" ou "sobrescrito". Orixinalmente se empregaba sobre o ''n'' como [[abreviatura]]. Por exemplo ''A<sup>o</sup> Dñi'' significaba ''[[Anno Domini]]''. Tamén era unha forma de indicar unha letra repetida.<ref>{{Cita web|apelidos=Erichsen|nome=Gerald|título=Where did the Ñ come from?|url=http://spanish.about.com/cs/historyofspanish/f/tilde_origins.htm|dataaceso=4 de xaneiro de 2014}}</ref>
 
O til tamén era un sinal de nasalización. A referencia máis antiga á definición do til é do [[século XVI]] na ''Gramática'' de [[João de Barros]].
Liña 20:
 
==Usos noutras linguas==
* En [[lingua portuguesa|portugués]], utilízase sobre o ''a'' (''melão'') e o ''o'' (ex: ''melões'') para indicar [[nasalidade]]. Moi raramente no [[galegoportugués]] tamén se utilizaba sobre outras vogais, por exemplo as palabras ''[[popũkare]]'', ''ruĩ'' (ou sexa ''ruim'') e ''ẽarcar'', palabra esta última que aínda xorde nalgúns dicionarios modernos.
* Tamén empregan o til para indicar nasalidade o [[lingua bretoa|bretón]] e algunhas linguas americanas coma o [[lingua guaraní|guaraní]].
* En [[lingua castelá|castelá]], ao igual que no galego, o ''ñ'' representa o fonema /ɲ/. Este mesmo uso estendeuse ao [[lingua asturiana|asturiano]], [[lingua chamorra|chamorro]], [[lingua guaraní|guaraní]], [[mapudungun]], [[papiamento]], [[lingua tagala|tagalo]], [[tetún]], a algúns dialectos do [[lingua éuscara|vasco]] e ás [[linguas quechuas]].