Wikipedia

Ego, superego e id: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Angeldomcer (conversa | contribucións)
20.214 edicións
mSen resumo de edición
preparando para fusión
Liña 1:
{{Sen referencias|data=decembro de 2013}}▼
{{Fusión|Ego, superego e id}}
A escola psicolóxica do ego sitúa os seus comezos na obra de 1923 de [[Sigmund Freud]] ''O ego e o Id'', na que Froid introduciu o que máis tarde recibiría o nome de «teoría estrutural» da [[psicanálise]]. A [[teoría estrutural]] divide a mente en tres axencias ou "estruturas": '''o Id, o Ego e o Superego.'''
{{atención|data=decembro de 2008|Tradución automática}}
▲{{Sen referencias}}
:''Para o elemento químico, vexa [[europio]]''
{{outroshomónimos|EU}}
En [[psicoloxía]], '''eu''' ou '''ego''' (do [[latín]]), defínese como a unidade dinámica que constitúe o individuo consciente da súa propia identidade e da súa relación co medio; é, pois, o punto de referencia de todos os fenómenos físicos.
 
==Teoría Estrutural de Freud==
O eu é un termo difícil de definir dadas os seus diferentes acepcións. Ao longo da historia a súa definición relacionouse con outros termos como [[psique]], [[Ente|ser]], [[alma]] ou [[conciencia]]. Pero unha aproximación académica esixiría facer precisións segundo a [[Campo de estudo|disciplina]] desde a que se enuncie. O estudo do eu pode dicirse que abarca, disciplinas de orientación biolóxica, ([[psicobiología]], [[neurobiología]], [[Neuropsicología]], etc) tanto como disciplinas de corte filosófico e humanista. A estremeira eu desde unha aproximación académica relacionaríase con termos como [[conciencia]] e [[cognición]].
 
===O Id===
A pregunta polo que é, exactamente o eu, é talvez unha das preguntas fundamentais do home e non só foi enunciada na [[ciencia]] senón en diversos sistemas relixiosos e espirituais ao longo da [[historia]].
O Id ([[latino]], "isto" en [[lingua galega|galego]], "Es" no orixinal [[lingua alemá|alemán]]) representa o pensamento procesual primario; os nosos impulsos primitivos, a [[libido]] e os [[Desexo (filosofía)|desexo]]s que procuran unha satisfacción inmediata. No Id localizaríanse as pulsións formadas por instintos, impulsos orgánicos e desexos inconscientes. Estaría rexido polo principio do pracer e organizado en torno ás tendencias e instintos primitivos da sexualidade e agresión. Freud tomou emprestado este termo do "Libro do Id" de [[Georg Groddeck]], un pioneiro da medicina [[psicosomática]].
 
== =O Eu na lingüística Ego===
O Ego ou Eu é o centro da [[consciencia]], é o conxunto de ideas, pensamentos, sentimentos, lembranzas e percepcións sensoriais. Na visión de Freud o Ego media entre o Id, o Superego e o mundo exterior para equilibrar os impulsos primitivos, as ideas morais e tabús e as limitacións da realidade ("Ego" significa "Eu" en [[latín]]; a palabra orixinal [[lingua alemá|alemán]] aplicada era "Ich".) O Ego obedece ó principio da realidade, isto é, á necesidade de acadar obxectos que satisfagan o Id sen transgredir as esixencias do Superego. Aínda que nos escritos primeiros Freud identificaba o Ego co noso sentido da consciencia (o ''self''), máis adiante describiríao como unha serie de funcións psíquicas tales como verificación da realidade, defensa, síntese de información, funcionamento intelectual, memoria e similares. O Ego atópase reprimido entre tres escravitudes: os desexos insaciables do Id, a severidade represiva do Superego e o perigo do mundo exterior.
Para o lingüista [[Émile Benveniste]] o eu pode ser entendido tamén a nivel do discurso. O eu é o [[pronome]] básico que indica [[persoa]] (eu/ti) e só pode ser definido e existente nunha instancia discursiva e en relación cun [[outro]]. Segundo Benveniste, "Eu pode identificarse soamente polo exemplo de discurso que o contén" e, simetricamente definiríase Ti como "o individuo ao que se fala no exemplo actual do [[discurso]] que contén a mostra lingüística teu".
 
===O eu na antropoloxía Superego===
En [[antropoloxía]] o seu uso designa o [[eu]] desde cuxo punto de vista considéranse as relacións de [[parentesco]] ou [[filiación]].
 
O Superego sitúase en oposición ós desexos do Id. É a [[censura]] da presión que a sociedade e a cultura impoñen sobre o Id, impedíndolle satisfacer plenamente os seus instintos e desexos. É, por tanto, a [[represión]], en particular, a represión sexual, manifestándose á consciencia indirectamente, baixo a forma de [[moral]] e de [[tabús]], como un conxunto de prohibicións e deberes, e por medio da educación, inculcando o sentido do correcto e do incorrecto para lograr unha persoa moral, boa e virtuosa. O Superego baséase na internalización da cosmovisión da cultura, das [[Norma social|norma]]s e [[mores]] (costumes) que o neno adopta ou asimila da cultura de seus pais e do medio que o arrodea nos primeiros anos de vida.
== O Eu segundo o Psicoanálise ==
Segundo [[Sigmund Freud]], desde o [[psicanálise]] o Eu é a instancia psíquica que une o [[Iso]] co mundo exterior e fai de ponte entre o Iso e o [[Supereu]]. Resulta da diferenciación que o contacto coa realidade exterior impón ao Iso (estrutura psíquica primitiva). De feito é un sistema de adaptación á realidade.
 
==Os psicólogos do ego==
== O Eu segundo a Psicoloxía analítica ==
Segundo [[Carl Gustav Jung]], desde a [[Psicoloxía analítica]] o Eu é o punto focal da conciencia. É o portador da nosa conciencia consciente de existir, así como o sentimento permanente de identidade persoal. É o organizador consciente dos nosos pensamentos e intuicións, dos nosos sentimentos e sensacións. É o portador da personalidade. O Eu xorde do si-mesmo e desempeña papeis de crucial importancia. Percibe significados e avalía valores, actividades que favorecen a supervivencia e fan que a vida valla a pena vivirse e atoparlle sentido.
 
Despois de Freud, varios teóricos psicoanalistas destacados comezaron a elaborar a versión [[funcionalista]] do ego de Freud. Os maiores esforzos fixéronse con relación a detallar as varias funcións do ego e como se deterioran nas [[psicopatoloxía]]s.
== O Eu na filosofías místicas orientais ==
Nas filosofías místicas orientais, particularmente no [[budismo]] considérase ao eu como unha ilusión. O eu preséntase como un veo da mente que induce ao suxeito a identificarse coa súa experiencia provocándolle sufrimento.
O Budismo tamén contrasta fortemente con outras relixións porque non afirma a existencia do alma, nin dun "si mesmo" ou "eu" duradeiro no ser.
 
Unha revisión conceptual importante da teoría estrutural de Freud foi proposta por [[Heinz Hartmann]], quen argumentou que o Ego saudable incluía unha esfera de funcións do ego autónomo que non están afectadas por un conflito psicolóxico. Segundo Hartmann, o tratamento psicanalítico tenta expandir a esfera libre de conflito do funcionamento do Ego.
== Debates en torno á idea do Eu ==
Dentro da ciencia existen correntes fundamentadas en posturas filosóficas como o [[materialismo eliminativo]] que non toman ao eu como un obxecto de estudo científico valido, por non contar con correlatos físicos ou neurolóxicos exactos que sustenten a existencia da devandita instancia. Outras posturas como o [[emergentismo]] considera o eu como un obxecto de estudo valido o cal é un produto emerxente das funcións do [[ser vivo|organismo]] biolóxico en interacción co seu medio.
 
[[David Rapaport]] sistematizou o modelo estrutural de Freud e as revisións que Hartmann fixo del. Rapaport argüíu que o principio central da teoría freudiana é que os procesos mentais están motivados e moldeados pola necesidade de descargar a tensión que se acumula entre os tres compoñentes estruturais da mente.
[[Categoría:Psicoloxía]]▼
 
▲[[Categoría:Psicoloxía]]
[[el:Εκείνο, εγώ και υπερεγώ]]
[[hr:Svjesno ja]]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/wiki/Ego,_superego_e_id»