Also sprach Zarathustra (Strauss): Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
máis de en.wiki |
algo máis |
||
Liña 2:
'''''Also sprach Zarathustra''''', Op. 30 (en [[lingua galega|galego]] '''''Así falou Zaratustra''''') é un [[poema sinfónico]] do compositor [[Alemaña|alemán]] [[Richard Strauss]], composto no ano [[1896]] e estreado o [[27 de novembro]] dese mesmo ano en [[Frankfurt]] baixo a batuta do propio compositor. O poema sinfónico dura aproximadamente 40 minutos.
O autor inspirouse na [[Also sprach Zarathustra|obra homónima]] do filósofo [[Friedrich Nietzsche]].<ref name=oldandsold>[http://www.oldandsold.com/articles06/sy49.shtml Richard Strauss - Tone-Poem, Death and Transfiguration, Opus 24] en Old And Sold</ref> Adoita considerarse este poema sinfónico como un intento fallido de expresar musicalmente as ideas filosóficas que encerraba a obra de Nietzsche, tentando presentar nada menos que a evolución humana ata o "superhome" descrito polo filósofo alemán; non obstante Strauss consigue presentar unha obra de con fermosos e profundamente emotivos pasaxes.<ref name=Moreno>Juan Carlos Moreno, ''Strauss: Así habló Zaratustra, Till Eulenspiegel, Don Juan, Cuatro útimos lieder'', RBA Coleccionables ISBN 84-473-4599-8</ref>
A obra foi parte do repertorio clásico desde a súa estrea en 1896. A [[fanfarria]] inicial (titulada "Amencer" nas notas do programa do compositor)<ref name=LA>[http://www.laphil.com/philpedia/piece-detail.cfm?id=673 LA Philharmonic Piece Detail]</ref> popularizouse co seu uso na película de [[Stanley Kubrick]], de 1968, ''[[2001: A Space Odyssey]]''.
== Historia ==
Richard Strauss compuxo este poema sinfónico despois de ler a obra homónima de Nietzsche,<ref name=oldandsold/> entre febreiro e agosto de [[1896]], ano no que o compositor se converteu no director titular da [[Bayerische Staatsoper]] de [[Múnic]], a súa cidade natal.<ref name=LA/> Cronolóxicamente, con número de [[Opus (música)|Opus]] 30, a obra está situada entre os dous grandes poemas orquestrais do compositor alemán ''[[Till Eulenspiegels lustige Streiche|Till Eulenspiegels]]'' e ''[[Don Quixote (Strauss)|Don Quixote]]'' (Opus 28 e 35 respectivamente), e antes da composición das súas grandes [[ópera]]s.
Inicialmente o compositor desautorizou calquera conexión entre a súa partitura e Nietzsche máis aló da inspiración das imaxes poéticas do libro, e particularmente os seus títulos evocadores aos capítulos, dos cales oito foron empregados por Strauss como guías non específicas da obra. O encendido debate que xurdiu arredor da obra cando foi causado, máis que pola música, polos conflitivos programas propostos por Strauss en varios momentos como o seus suxeito de estudo. Antes da estrea en Frankfurt, autorizou a impresión do seguinte programa:<ref name=LA/>
{{cita centrada|Primeiro movemento: Amencer. O home sinte o poder de Deus. Andante religioso. Mais o home sinte aínda anhela. El sumérxese na paixón (segundo movemento) e non atopa a paz. Vólvese cara a ciencia, e tenta sen éxito resolver os problemas da vida nunha fuga (terceiro movemento). As melodías de danza soan agradables e el se convirte en individuo. A súa alma elévase cara arriba cando o mundo se afunde debaixo del.}}
Mais esas non foron as primeiras nin as últimas palabras sobre o tema. Strauss decidiu finalmente poñer o tema apoiando no prefacio da partitura coas palabras dos parágrafos iniciais, a "Oda ao Sol", concluíndo na exhortación do espírito creativo:<ref name=LA/>
{{cita centrada|Durante demasiado tempo, a música soñou; agora queremos permanecer despertos. Eramos noctámbulos, viaxeiros da noite; queremos chegar a ser viaxeiros do día.|autor=Friedrich Nietzsche}}
A capital [[Baviera|bávara]] apreciouno como [[director de orquestra|director]], mais o público conservador, e os empresarios que servían a ese público, consideraron as súas composición extravagantes, polo que a estrea da obra tivo lugar en [[Frankfurt]],<ref name=LA/> estrea que finalmente sería o [[27 de novembro]] dese mesmo ano baixo a dirección do propio compositor. A resposta do público foi un tanto incrédula e nun principio non soubo apreciar a obra.<ref name=Moreno/>
Liña 57 ⟶ 65:
== Estrutura ==
A obra está dividida nunha introdución e oito partes que se encadean sen solución de continuidade e sen seguir ningún esquema formal clásico. Os títulos das oito seccións que seguen á fanfarria inicial son os únicos indicios programáticos deixados polo compositor.<ref name=LA/> Strauss denominou as secciones segundo capítulos seleccionados no libro:
<ol type="I">
| |||