Deformación: Diferenzas entre revisións

A magnitude máis simple para medir a deformación é o que en ingenieríaenxeñaría chámase '''deformación axial''' ou '''deformación unitaria''' defínese como o cambio de [[lonxitude]] por unidade de lonxitude:

Onde cada unha das compoñentes da matriz anterior, chamada [[tensor deformación]] representa unha función definida sobre as coordenadas[[coordenada]]s do corpo que se obtén como combinación de derivadas do campo de desprazamentos dos puntos do corpo.

Tanto para a ''deformación unitaria'' como o ''tensor deformación'' pódese descompoñer o valor da deformación en:

* '''[[plasticidadplasticidade (mecánica de sólidos)|Deformación (visco)plástica]]''' ou '''irreversible'''. Modo de deformación en que o material non regresa á súa forma orixinal logo de retirar a carga aplicada. Isto sucede porque ana deformación plástica o material experimenta cambios termodinámicos irreversibles e aoó adquirir maior [[enerxía]] (potencial elástico). A deformación plástica é o contrario á deformación reversible.

* '''[[plasticidadplasticidade (mecánica de sólidos)|Deformación elástica]]''' ou '''reversible''': o corpo recupera a súa forma orixinal aoó retirar a [[forza]] que a provoca a deformación. Neste tipo de deformación, o sólido aoó variar o seu estado tensional e aumentar a súa enerxía interna en forma de ''enerxía potencial elástica'' só pasa por cambios termodinámicos reversibles.

Aínda que comúnmente enténdese por materiais elásticos, aqueles que sofren grandes elongacioneselongacións cando se lles aplica unha forza, (como a goma elástica que pode estirarse sen dificultade recuperando a súa lonxitude orixinal unha vez que desaparece a carga). Este comportamento, con todo, non é exclusivo destes materiais, de modo que os [[metal|metais]]é e [[aleación|aleacionesaleacións]] de aplicación técnica, [[Roca|pedras]], [[hormigón|hormigoneshormigóns]] e [[madeira]]s empregados en construción e en xeral calquera material presenta este comportamento ata un certo valor da forza aplicada; aínda que nos casos apuntados as deformacionesdeformacións son pequenas, aoó retirar a carga desaparecen. Así, podemos entender que ata certo límite, calquera material é elástico.

Ao valor máximo da forza aplicada para o que a deformación é elástica denomínaselle [[límite elástico]] e é de gran importancia no deseño mecánico, xa que na maioría de aplicacións é este (e non o da rotura), o que se adopta como variable de deseño (particularmente en mecanismos). Unha vez superado o límite elástico aparecen deformacionesdeformacións plásticas (remanentes tras retirar a carga) comprometendo a funcionalidadfuncionalidade de certos elementos mecánicos.

Cando un medio continuo se deforma, a posición das súas partículas materiais cambia de ubicación no espazo,. esteEste cambio de posición represéntase polo chamado '''vector desprazamento''', ''ou''u = (''oux''ux, ''oue''uy, ''ouz''uz). Non debe confundirse desprazamento con deformación, porque son conceptos diferentes aínda que gardan unha relación matemática entre eles:

Por exemplo nun voladizo ou ménsula encaixada nun extremo e libre no outro, as deformacionesdeformacións son máximas no extremo encaixado e cero no extremo libre, mentres que os desprazamentos son ceocero no extremo encaixado e ceromáximos no extremo libre.

A deformación é un proceso termodinámico no que a enerxía interna do corpo acumula [[enerxía potencial]] elástica. A partir duns certos valores da deformación pódense producir transformacións do material e parte da enerxía disípase en forma de plastificado, endurecimientoendurecemento, fractura ou fatiga do material.

==VéaseVer tamén==

* [[ElasticidadElasticidade (mecánica de sólidos)]]

== EnlacesLigazóns externos ==