Biblia: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Etiquetas: caracteres repetidos Edición visual
m Desfixéronse as edicións de 85.91.95.244 (conversa); cambiado á última versión feita por SandTransformed
Liña 100:
 
Na segunda epístola do apóstolo Paulo a Timoteo, (1Tim 3, 16) atópase a afirmación de que a Biblia fora inspirada por Deus.
O criterio de inclusión dun libro como parte da Biblia baséase en que se considere como inspirado plocotonotocotonomiretopor Deus.
O concepto de inspiración divina ven sendo discutido desde hai séculos. Poderíamos dsitnguir dous sensos:
* Inspiración nun senso literal: o autor do libro bíblico sería pouco máis que un secretario que vai escribindo ao ditado de Deus: os feitos narrados, as leis, a valoración positiva ou negativa que se fai de persoas e acontecementos son expresión directa da vontade de Deus.
* Inspiración en senso amplo: o autor escribe o libro segundo os seus coñecementos, a súa propia experiencia e fiel ao seu estilo literario. A inspiración divina consiste simplemente no empuxe divino que leva a escribir, se acaso aporta o contido xeral do libro, sen detalles concretos.
Liña 108 ⟶ 109:
 
Os asuntos narrados na Biblia parecen ser xeralmente ligados a datas e a personaxes históricos. Hai, porén, personaxes cuxa existencia real e as súas accións entran nun terreo esvaradizo entre a historia e a lenda.
Nestes casos, a validez histórica que se lle atribúe a cada texto depende da postura de cada persoa ou grupo cristián. Por exemplo, para as prsdrtfncipaisprincipais correntes teolóxicas e de estudiosos cristiáns da Biblia, as persoaxes de [[Adán e Eva]] son simplemente unhas figuras literarias que serven para falar da fe nun Deus criador e para explicar a orixe do mal. Pola contra, para grupos cristiáns máis literalistas ou de corte fundamentalista, a orixe do mundo e da humanidade é tal e como relata a Biblia.
 
A Biblia é un texto, por riba de todo, doutrinal. A pesar de se asumir como un texto que revela directamente o coñecemento de Deus para os homes, o que é totalmente contrario á visión científica e experimental, algunhas persoas pretenden demostranono o seirdemostrar a validez das escrituras por unha suposta exactitude científica. Os textos bíblicos utilízanse ou utilizáronse para rexeitaren os datos da experienciafvnrbv3lrkvFÑJVKnFÑKLBnwerbvexperiencia e as teorías científicas jeriffde wpftíficoscientíficos como [[Galileo Galilei]] e [[Charles Darwin]].
 
A interpretación da Biblia varía en cada denominación cristiá, de grupo para grupo, e de lector para lector. Por iso, entanto que para algúns movementos relixiosos e persoas en particular, o relato da Xénese sobre a creación é aceptábel ou mesmo verdadeiro - habendo mesmo unha crítica acérrima aos datos empíricos que fundamentan a teoría da evolución -, para outros, o relato é apenas un poema que acentúa o papel de Deus como creador, que non debe ser lido de forma literal mais, apenas, [[metáfora|metafórica]] e adaptada ao contexto histórico en que foi escrito. A Igrexa católica, por exemplo, acepta hoxe a teoría da evolución, propondo unha interpretación metafórica do texto bíblico. Da mesma forma, hai quen defende que o relato da "paraxe" do sol, xa referida, no [[libro dos Xuíces]] débese a un hebraísmo - unha figura de estilo do hebraico que non é traducíbel para outras linguas, ou que o ataque da Igrexa católica á teoría heliocéntrica de [[Copérnico]] e Galileo se debe apenas ao erro de interpretación da xerarquía católica.