Paradoxo de Levinthal: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 6:
|last=Levinthal|first=Cyrus|year=1968|title=Are there pathways for protein folding?|journal=Journal de Chimie Physique et de Physico-Chimie Biologique|volume=65|pages=44–45|url=http://www.biochem.wisc.edu/courses/biochem704/Reading/Levinthal1968.pdf}}</ref>) Por exemplo, un polipéptido de 100 residuos de aminoácido terá 99 [[enlace peptídico|enlaces peptídicos]], e, por tanto, 198 ángulos de enlace fi e psi distintos. Se cada un destes ángulos de enlace pode estar nunha de tres posibles conformacións estables, a proteína pode pregarse incorrectamente (non adoptando a súa conformación nativa) nun máximo de 3<sup>198</sup> conformacións distintas (incluíndo calquera posible redundancia de pregamento). Por tanto, se a proteína ten que atinguir a súa correcta configuración de pregamento probando secuencialmente todas as posibles conformacións, iso requeriríalle un tempo maior ca idade do Universo para chegar á súa correcta conformación nativa. Isto segue sendo certo mesmo se se proba cada conformacións en tempos tan breves como [[nanosegundo]]s ou [[picosegundo]]s. O "paradoxo" é que a maioría das proteínas pequenas tardan en pregarse espontaneamente un milisegundo ou mesmo un microsegundo, moito menos do que teoricamente se requiriría. Este paradoxo é básico para as aproximacións computacionais no estudo da [[predición da estrutura das proteínas]].<ref>{{cite journal |author=Zwanzig R, Szabo A, Bagchi B |title=Levinthal's paradox |journal=Proc Natl Acad Sci USA |date=1992-01-01 |volume=89 |issue=1 |pages=20–22 |pmc=48166 |pmid=1729690 |doi=10.1073/pnas.89.1.20}}</ref>
O propio Levinthal era consciente de que as proteínas se pregan espontaneamente e en breve tempo. Suxeriu que este paradoxo podía resolverse se "o pregamento de proteínas é acelerado e guiado pola rápida formación de interaccións locais, que determinan o posterior pregamento do péptido; isto suxire que hai secuencias de aminoácidos locais que establecen interaccións estables e serven como puntos de nucleación no proceso de pregamento."<ref>{{cite journal|author=Rooman, Marianne Rooman; Yves Dehouck; Jean Marc Kwasigroch; Christophe Biot; Dimitri Gilis |year=2002| title= What is paradoxical about Levinthal Paradox?|journal=Journal of Biomolecular Structure and Dynamics |volume=20| issue=3| pages=327–329| url=http://www.jbsdonline.com/full_text_PDFs/Sdc6igJmaYp-~Warqqdd82uzSIT.pdf|pmid=12437370}}</ref> De feito, detectáronse experimentalmente os intermediatos do pregamento da proteína e os estados de transición parcialmente pregados, o cal explica o rápido [[pregamento das proteínas]]. Isto tamén se pode describir como que o pregamento das proteínas está dirixido en [[
Levinthal tamén suxeriu que a estrutura nativa podería ter unha enerxía maior, se a enerxía máis baixa non fose accesible cineticamente. Unha analoxía é unha rocha rodando monte abaixo que se queda atrancada nunha foxa a medio camiño (enerxía maior do mínimo) en vez de chegar á base do monte (o mínimo de enerxía).<ref>{{cite journal| author= Hunter, Philip |year=2006| title= Into the fold| journal= EMBO Rep. |volume=7|issue=3| pages=249–252 |doi=10.1038/sj.embor.7400655 | pmid=16607393| pmc= 1456894}}</ref>
| |||