Revisión como estaba o 23 de outubro de 2013 ás 08:54 editar Elisardojm (conversa \| contribucións) 102.538 edicións arranxiños ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 23 de outubro de 2013 ás 09:25 editar desfacer Elisardojm (conversa \| contribucións) 102.538 edicións algúns datos para a caixa informativa e arranxiños Edición máis nova →
Liña 1: {{Infobox conflito militar \|nome_batalla = Guerra Hispano-Estadounidense \|imaxe = [[Ficheiro:USSMaine.jpg\|300px]] \|descrición_imaxe = Afundimento do [[USS Maine]], 1898. \|conflito = \|data = [[25 de abril]] – [[12 de agosto]] de [[1898]] ~~\|data =~~ \|lugar = [[Mar Caribe]] e [[Océano Pacífico]] ~~\|lugar =~~ \|coordenadas = \|resultado = [[Tratado de París (1898)\|Tratado de París]]. \|descrición = \|casus = Liña 57: == O preludio dunha traxedia == O [[1 de xaneiro]] de 1898, o Capitán Xeral de Cuba, xeneral Ramón Blanco quen ~~había substituído~~substituíra ao xeneral Wayler, crendo chegado o momento oportuno, decretou a vixencia da Autonomía para implantar por esta vía de concordia á solución da crise de Cuba. Un dos resultados do novo sistema político foi que os xornais da illa comezaron a manifestarse polas rúas as súas opinións cunha maior liberdade. Aquel mesmo día en que nacera a Autonomía para Cuba, fundouse un novo diario habaneiro, ''O Reconcentrado''. O día [[12 de xaneiro]], ''O Reconcentrado'' publicaba na súa páxina editorial baixo o título ''Fuxida de Pícaros'', no que comentaba a escapada cara a España dun dos últimos colaboradores máis directos do xeneral Weyler. Isto acendeu os ánimos dos conservadores e especialmente do estamento militar. Ante esta circunstancia, un grupo de oficiais españois dirixíronse ao editorial marchando á redacción do xornal e esnaquizando os mobles e as calas de imprenta. Inmediatamente, este suceso converteu A Habana nun fervedoiro de manifestacións polas ruas tanto a favor como en contra da Autonomía. Liña 98: O resultado neto da batalla foi a perda de toda a flota española, xa que os barcos que lograron escapar, foron afundidos intencionadamente para que non caesen en mans do inimigo. Desta maneira a ''US Navy'' permanecería na zona impoñendo o bloqueo da cidade de Manila. Na illa de Cuba, un corpo expedicionario de 17.000 homes desembarcou o [[20 de xuño]] de 1898. ~~entre~~Entre eles, había unha unidade de voluntarios - o rexemento de cabalería dos « Rough Riders »<ref>[http://www.theodoreroosevelt.org/life/Rough_riders.htm ''Rough Riders''{{En}}]</ref>, literalmente quere dicir “xinetes duros” - baixo o mando en título polo coronel Leonard Wood, e en realidade polo tenente-coronel [[Theodore Roosevelt]] que dimitira do seu posto de Secretariado da Mariña o [[7 de maio]] de 1898 para achegarse á expedición. O exército español non soubo aproveitarse da súa superioridade numérica. É certo que non tiñan mais que 13.000 homes nos lugares do desembarque e que foi mal organizado o transporte das súas tropas. Nos combates que se desenvolveron para a toma dos outeiros de San Juan cerca de Santiago de Cuba, [[Théodore Roosevelt\|Teddy]] establece a súa reputación temeraria de soldado e de heroe. Estes combates foron por outra banda duros e sanguentos, mal dirixidos ~~polo~~polos americanos, por falta de reforzos, comida e municións, estiveron «''a pique dun desastre militar''», segundo o ditame mesmo de Roosevelt. Pero será nos combates navais que se xogou a sorte das armas: a flota americana afundiu nalgunhas horas os buques españois do almirante [[Pascual Cervera y Topete\|Cervera]] que intentaba saír do porto de Santiago de Cuba o [[3 de xullo]].

Guerra hispano-estadounidense: Diferenzas entre revisións