Bolígrafo: Diferenzas entre revisións

[[Ficheiro:Macro_Biro_tip.jpg|miniatura|Detalle da punta dun bolígrafo (1mm1 mm).]]

En [[1940]] ambos emigraron á Arxentina e o [[10 de xuño]] formaron a compañía '''Biro Meyne Biro'''. En [[1943]] Biro licenciou o seu invento a Eversharp Faber, dos [[Estados Unidos de América|Estados Unidos]], na entón extraordinaria suma de USD 2.000.000 de dólares, e en [[1951]] a [[Marcel Bich]], de [[Francia]]. Este último desenvolveu, baixo a marca BIC, un bolígrafo de baixo costocuste que contribuíu enormemente á popularización do invento.

En [[1945]] a Forza Aérea dos [[Estados Unidos de América|Estados Unidos]]EUA fixo un pedido de 20.000 unidades. Biro non patentara o seu invento en Estados Unidos, o que provocou forte competencia. No mesmo ano ''Milton Reynolds'' desenvolveu o seu propio modelo, e ''Franz Seech'' inventou a tinta que seca en contacto co aire, coñecida comercialmente como ''paper mate''.

A sociedade formada por Biro e os seus socios crebou, aqueixada por falta de financiamento e por novos inventos que non tiveron éxito comercial. Un antigo provedor, ''Francisco Barcelloni'', independientementeindependentemente dos desenvolvementos de Bich, intentou entusiasmar a Biro para fabricar un bolígrafo de baixo costocuste. Non logrou convencelo e instalouse pola súa conta; mellorou o fluxo de tinta e ensaiou unha bolillabóla de tripla dureza. Posteriormente, Barcelloni contratou a Biro para a dirección da nova fábrica.