Abjad: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sernostri (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Sernostri (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 13:
Tense suxerido que a palabra 'Abjad' pode ter raíces máis antigas en [[lingua fenicia|fenicio]] ou [[lingua ugarítica|ugarítico]].
 
Abxadesabjades "impuros" (como o arábico) poden ter caracteres tamén para algunhas vogais, ou diacríticos vocálicos opcionais, ou os dous; non obstante, o creador do termo, [[Peter T. Daniels]], insiste en que so se debería aplicar a [[escrita]]s carentes de todo signo vocálico, excluíndo deste xeito ao [[alfabeto árabe|árabe]], [[alfabeto hebreo|hebreo]] e [[alfabeto siríaco|siríaco]]. Todos os abjads coñecidos pertencen á familia semítica de escrituras, e derivan do Abjad lineal setentrional orixinario. A razón disto é que as [[linguas semíticas]] teñen unha estrutura morfémica que fai redundante ou en todo caso innecesaria a notación de vogais.
 
Moitas escrituras derivadas dos abxadesabjades fóronse ampliando con símbolos vocálicos para chegar a ser [[alfabeto]]s plenos. Isto pasou sobre todo cando a escritura se adaptou a unha lingua non semítica, sendo o caso máis famoso a derivación do [[alfabeto grego]] a partir do ''abjad'' fenicio. outras veces, os signos vocálicos aparecen en forma de pequenos puntos ou anzois en relación coas letras consonánticas, producindo un [[abugida]] como no caso do sistema de escritura [[alfabeto amhárico|amhárico]].
 
Un '''abxadabjad''', ou ''alfabeto consonántico'', é un [[alfabeto]] que non nota máis cás [[consoante]]s (ou qu principalmente non nota máis cás consoantes), como no [[Alfabeto árabe|árabe]] ou no [[alfabeto hebreo|hebreo]]. O termo provén das primeiras letras do alfabeto árabe histórico (e non da súa versión actual), ou sexa ''ʾalif'', ''bāʾ'', ''ǧīm'' e ''dāl'' (أﺑﺠﺪ).
 
As [[vogal|vogais]] das palabras so aparecen ao ler ou ben se notan por signos auxiliares de emprego raro, principalmente [[diacrítico]]s. Neste caso, estes auxiliares de lectura so se empregan en textos pedagóxicos ou relixiosos (dominio no que hai que engadir os signos de [[cantilación]]). Para semellantes sistemas de escritura fálase daquela dunha ''scriptio defectiva'', « [[escritura defectiva]] »: a grafía está en efecto as máis das veces incompleta e necesita que o lector coñeza xa unha palabra dada para que a poida ler correctamente.
 
A maioría das escrituras que notan [[linguas semíticas]] son abjades, por razóns vinculadas á estrutura [[morfofonoloxía|morfofonolóxicas]] destas linguas, nas que é posible, se se coñecen as regras de [[gramática]] pertinentes, adiviñar a posición e o timbre das vogais. As vogais longas dos abxadesabjades son porén a miúdo notadas por medio de ''[[mater lectionis|matres lectionis]]'' (consoantes en función vocálica), o que fai que so haxa uns poucos abjads « puros ». O alfabeto árabe, en certos aspectos, ás veces se aproxima máis ao alfabeto que ao abxadabjad.
 
Nos abxadesabjades, é frecuente que as letras cambien máis ou menos de forma segundo a súa posición na palabra.
 
== Lista dos principais abjads ==