Historia de Xibraltar: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Simplificando redireccións cara a Estados Unidos de América |
Sen resumo de edición |
||
Liña 32:
O almirante [[George Rooke|Rooke]] escoltou ao arquiduque ata Lisboa. A súa misión inmediata consistía en conducir logo á súa flota ata [[Riviera]] co fin de embarcar unhas tropas concertadas co duque de Savoia para a toma de Tolón, base naval francesa de capital importancia no Mediterráneo. Pero o duque de Savoia non tiña homes dispoñibles e Rooke viuse precisado a emprender a retirada coa súa escuadra. Ao chegar ao Estreito de Xibraltar recibiu unha expedición de axuda procedente da flota inglesa da Canle, reforzos que lle permitiron contar cunha escuadra de cincuenta navíos de liña. Foi entón cando o almirante inglés decidiu tomar a praza forte de Xibraltar.
:«''Tanto a
A cidade de [[Xibraltar - Gibraltar|Xibraltar]], como case toda España por aquelas datas, prestara xuramento de fidelidade a [[Filipe V de España|Filipe V]], candidato patrocinado por Francia. En consecuencia, os veciños e a
Xibraltar era unha cidade máis do reino de Castela. O seu Concello estaba composto por 13 Rexedores, representantes duns veciños que eran donos absolutos da vila e dos terreos lindeiros, é dicir, do Campo chairo de Xibraltar (dividido hoxe día nos términos municipais da Liña da Concepción, Algeciras, [[San Roque, Cádiz|San Roque]], Os Barrios e [[Tarifa]]). A fortaleza radicada na [[Rocha de Xibraltar|Rocha]] era en certo xeito a capital política dunha zona tan extensa como algunha provincia española. A cidade conta, xa daquela, con cinco mil habitantes, e cun magnifico porto que a protexía do mar, refuxio seguro contra os ventos de Levante.
Na fortaleza achábase destacada unha
:«''En aparencia, os conquistadores ingleses combateran en defensa dos intereses de Carlos, Arquiduque de Austria -máis tarde [[Carlos III de Austria]]-, pero aínda que o 24 de xullo de 1704 proclamouse a súa soberanía sobre a [[Rocha de Xibraltar]], Sir [[George Rooke]], baixo a súa exclusiva responsabilidade, deu orde de que se izara a bandeira inglesa e tomou posesión en nome da raíña [[Ana de Gran Bretaña|Ana de Inglaterra]]''».
Liña 67:
:«''O Rei Católico, por si e polos seus herdeiros e sucesores, cede por este Tratado á Coroa da Gran Bretaña a plena e enteira propiedade da cidade e castelo de Xibraltar, xuntamente co seu porto, defensas e fortaleza que lle pertencen, dando a devandita propiedade absolutamente para que a teña e goce con enteiro dereito e para sempre, sen excepción nin impedimento ningún''. »
: « ''Pero, para evitar calquera abuso e fraudes na introdución das mercadorías, quere o Rei Católico, e supón que así se ha de entender, que a devandita propiedade cédase á Gran Bretaña sen xurisdición territorial ningunha e sen comunicación ningunha aberta co país circunveciño por parte de terra. E como a comunicación por mar coa costa de España non pode estar aberta e segura en todos os tempos, e de aquí pode resultar que os soldados da
: « ''Pero se se aprehendesen algunhas mercadorías introducidas por Xibraltar, xa para permuta de víveres ou xa para outro fin, adxudicaranse ao fisco e presentada queixa desta contravención do presente Tratado serán castigados severamente os culpados'' ».
| |||