Mercury-Atlas 6: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Novo artigo |
m Contido |
||
Liña 46:
| coordenadas da aterraxe =
}}
'''Mercury-Atlas 6''' ou '''MA-6''', e tamén coñecida como [[Friendship 7]] polo nome da cápsula, foi a primeira misión orbital tripulada do [[proxecto Mercury]] e a primeira na que un [[astronauta]] estadounidense, [[John Glenn]], foi posto en [[órbita]].<ref name=astronautix/><ref name=NSSDC/>
== Desenvolvemento da misión ==
Os obxectivos de MA-6 foron avaliar o rendemento do sistema home-nave nunha misión cunha duración de tres órbitas, estudar os efectos do voo espacial no astronauta e obter as impresións do astronauta sobre o funcionamento da nave e dos sistemas de soporte vital.<ref name=astronautix/><ref name=NSSDC/>
O lanzamento da misión estaba planeado para finais de xaneiro, pero foi posposto dúas veces: a primeira pola [[meteoroloxía]] adversa, e a segunda por unha fuga de propelente no foguete [[Atlas LV-3B]]. O día do lanzamento a conta atrás detívose catro veces por distintos problemas que finalmente foron resoltos. Unha vez en órbita un dos propulsores de control quedou atascado, co que Glenn desactivou o sistema de control automático para pasar a pilotar manualmente a cápsula. Máis tarde un sinal do sistema do [[escudo térmico]] indicou que as grapas que sostiñan o escudo térmico contra a nave soltáranse, co que só seguiría unido á nave grazas ó equipo de retrofoguetes que sería usado máis tarde para deorbitar a nave e que se atopaba no extremo do escudo, unido por cintas á estructura da nave. O control de terra decidíu que manterían unido os retrofoguetes á nave despois de finalizar o retroacendido co fin de que se o sinal era real o escudo permanecese o maior tempo posible unido á nave. Unha vez en terra determinouse que o sinal dispararase por culpa dun interruptor defectuoso e que o escudo nunca estivera en perigo. Unha das anécdotas do voo foi cando Glenn informou de estar vendo "[[vagalume]]s" ó entrar na parte iluminada polo Sol dunha das órbitas. O fenómeno permaneceu inexplicado ata o seguinte voo dunha Mercury, cando [[Scott Carpenter]] experimentou o mesmo fenómeno, descubrindo que se trataba de xeo provinte do sistema de control a reacción da nave.<ref name=astronautix/><ref name=NSSDC/>
Antes do voo os expertos expresaron a súa preocupación polos efectos da falta de gravedad e da radiación no espazo sobre o corpo humano. Durante o voo Glenn informou de sentirse ben en todo momento, e máis tarde comprobouse que recibira menos da metade da radiación predita.<ref name=NSSDC/><ref name=astronautix/>
A cápsula reentrou tras tres órbitas, caendo no [[océano Atlántico]], a 1300 km ó surleste de [[Bermuda]]. Glenn e a cápsula foron recollidos 21 minutos despois da amerizaxe por un helicóptero do destructor [[USS Noa]].<ref name=NSSDC/><ref name=astronautix/>
== Notas ==
| |||