Os niveis permitidos de ácido erúcico nos alimentos humanos foron legalmente restrinxidos, en parte, pola preocupación de que puidesen ter afectos adversos sobre o tecido cardíaco.<ref name=fsa /> O ácido erúcico é absorbido preferentemente polo tecido do [[miocardio]].<ref name=becker>{{cite journal |author=Becker W, Bruce A |title=Autoradiographic studies with fatty acids and some other lipids: a review |journal=Prog. Lipid Res. |volume=24 |issue=4 |pages=325–46 |year=1985 |pmid=3916594 |doi= 10.1016/0163-7827(85)90010-4|accessdate=2007-11-03}}</ref>
pero non se metaboliza alí.<ref name=>Kramer JK, Hulan HW, Trenholm HL, Corner AH (February 1979). "Growth, lipid metabolism and pathology of two strains of rats fed high fat diets". J. Nutr. 109 (2): 202–13. PMID 430222.<ref/> Nalgúns países establecéronse valores para o consumo diario deste ácido. por exemplo, en 2003 os Estándares de Alimentación de Australia estableceron un Consumo Diario Tolerable Provisorio (PTDI) duns 500 mg/day de ácido erúcico, baseándose no "nivel que está asociado cun incremento de lipidose no miocardio nos porquiños lactantes."<ref name=fsa /> Nese país o ácido erúcico consumido pola poboación procede do aceite de colza, e o consumo individual medio é moi inferior ao PTDI, polo que non hai unha preocupación sobre a saúde pública, pero pode aproximarse a el se o consumo é máis alto e o nivel de ácido erúcico no aceite de colza excede o 2% do total de ácidos graxos."<ref name=fsa />
Na Unión Europea o máximo aceptado legalmente é o 5%.
