Ilíada: Diferenzas entre revisións

{{Título en cursiva}}

[[Ficheiro:Akhilleus_Patroklos_Antikensammlung_Berlin_F2278.jpg|miniatura|260px|[[Aquiles]] cura a [[Patroclo]] - Detalle de vaso realizado con técnica de [[cerámica grega|figuras vermellas]] 500 a.C.]]

 

== Datación ==

 

== Estilo ==

 

== Figuras do relato ==

Como poema épico aparecen nel un número elevadísimo de personaxes. A segunda metade do segundo libro (coñecido como "O catálogo das naves") está dedicado enteiramente a listar os xefes e comandantes dos aqueos. Entre os importantes están Aquiles, o maior heroe grego, o gran guerreiro e o protagonista. O comandante xefe da expedición é [[Agamenón]], rei de [[Micenas]], irmán de [[Menelao]], o esposo ofendido que parte a [[Troia]] para recuperar a Helena.

 

 

[[Patroclo]] é o amigo máis próximo a [[Aquiles]], o seu compañeiro de armas. É unha desas figuras silentes que apenas aparece na primeira parte da acción, pero en torno da cal xógase a catástrofe que virará o enteiro acontecer: cando, conmovido pola situación dos aqueos, suplica a Aquiles que lle empreste as súas armas e lle permita loitar e apartar os troiáns das naves, parte ó encontro da súa propia morte: Apolo golpéalle as armas e, espido, é morto por [[Héctor|Héitor]] (canto 16). Unha vez que Aquiles escoita, cheo de presentimentos, a noticia da morte de Patroclo, cae ó chan "cuberto nunha nube escura", e, sumido na dor, retorna a batalla coa única fin de vingar a Patroclo e, así, camiñar dereito cara á propia morte. É entón cando o destino de Troia queda decidido: [[Héctor|Héitor]] morre, pero tampouco así Aquiles acada repouso algún.

[[Diomedes]], Néstor, [[Odiseo]] ou Áiax son os herois gregos máis relevantes.

 

O nivel narrativo da extratemporalidade dos deuses cumpre certas funcións no desenvolvemento e disposición da trama. No canto primeiro, o problema da ofensa de Aquiles é levado ante o máximo representante do divino, Zeus, mediante a Nereide [[Tetis]], nai de Aquiles, deusa secundaria é, quizais por iso mesmo, posuidora dunha forza especial. Zeus, a pesar da resistencia de [[Hera]] e [[Atena]], haberá de dar soporte á petición de retribución de Aquiles, é dicir, haberá de reflectir que pasa cando os aqueos prescinden de Aquiles. Neste sentido, a cólera supón problemas nas relacións no [[Monte Olimpo, Grecia|Olimpo]] tal e como están normalmente teñen lugar. As inimizades e resistencias con Hera, Atena e [[Poseidón]] dan lugar a intrigas e desvíos, se ben reflicten á vez en que consiste a primacía de Zeus respecto ós demais deuses.

 

* En fin, representa a Zeus enviando a Agamenón un soño engañoso, e mandándolle dicir unha mentira, o que é indigno de deus, que é a suma verdade.

 

* Canto XXIV: Príamo pide o cadáver do fillo a Aquiles que, conmovido, cede. Heitor é debidamente velado en Troia.

 

== A Guerra de Troia como bastidor da Ilíada ==

Homero, pertencente á esfera dos aedos que xestaran e transmitiran poemas orais ó longo dos séculos escuros, foi o primeiro que, coa axuda da escritura alfabética reacabada de introducir en Grecia (aproximadamente no 800 a.C.), puxo por escrito gran parte dos materiais da arte dos aedos para compoñer un poema de gran extensión e cunha planificación unitaria. Con el empeza a chamada "textualidade occidental".

 

 

A muller máis fermosa do mundo era [[Helena]], filla de [[Leda]] ou Némesis e máis Zeus. Todo o mundo procuraba a súa man. O seu pai, dubidando de a quen escoller por temor a facer inimigos entre os que non fosen elixidos, resolveu o problema facéndolles xurar a todos os pretendentes que protexerían a Helena e o seu futuro marido. Entre eles estaban [[Agamenón]], [[Aiax]] o Grande, [[Diomedes]], [[Odiseo]], [[Néstor (mitoloxía)|Néstor]], [[Idomeneo]] e [[Filóctetes]]. Helena casou con [[Menelao]] de [[Esparta]] e a súa irmá [[Clitemnestra]] co irmán de Menelao, Agamenón de [[Tebas, Grecia|Tebas]]. Nunha misión diplomática a Esparta, [[Paris]] namórase de [[Helena]], que fora a súa vez prometida a Paris por Afrodita [sc. xuízo de Paris] e é raptada e levada a Troia por aquel. Furioso porque ou ben [[Helena]] o abandonara ou fora raptada, Menelao fai que todos os que fixeran o xuramento unan as súas forzas e se dirixan a Troia para rescatar a princesa e castigar os raptores. Desembarcados en Troia, asedian a cidade durante dez anos.

==Notas==

== Véxase tamén ==

=== Bibliografía ===

* Schadewaldt, W., ''Der Aufbau der Ilias'', Frankfurt a. Main, 1975.

 

 

[[Categoría:Epopeas]]