Guillerme X de Aquitania: Diferenzas entre revisións

 

Tamén dentro do seu ducado tivo que facer fronte á alianza dos Lusignans e os Parthenays en contra del, resolveu o conflito coa total destrución dos seus inimigos.

En cuestións de política internacional, Guillerme X apoiou nun principio ao [[antipapa]] [[Anacleto II, antipapa|Anacleto II]], nas loitas do [[cisma]] de 1130, opoñendose ao Papa [[Inocencio II, papa|Inocencio II]], e en contra do desexo dos seus propios bispos. No ano 1134, [[Bernardo de Claraval]] convenceu a Guillerme de que abandoase o partido de Anacleto e apoiase a Inocencio. Sobre este feito, axiste a lenda de que Guillerme, farto da insistencia do monxe, decide terminar dunha vez con esas molestias e irrumpe armado na igrexa de [[Partenay]] onde san Bernardo estaba celebrando misa. Ao ver entrar ao duque, o abade foi ao seu encontro levando nas mans o cáliz e a hostia. Sometido pola forza que emanaba do home santo, Guillerme caeu de xeonllos, cheo de arrepentimento e someteuse ao que se lle pedía<ref>Régine Pernaud: ''Eleonora d'Aquitania'' (trad. italiana), ed. Jaca Book, Milán, pax. 43</ref>.