Yersinia pestis: Diferenzas entre revisións

A transmisión de ''Y. pestis'' polas [[pulga]]s está ben caracterizada.<ref name="pmid16182593">{{cite journal |author=Zhou D, Han Y, Yang R |title=Molecular and physiological insights into plague transmission, virulence and etiology |journal=Microbes Infect. |volume=8 |issue=1 |pages=273–84 |year=2006 |pmid=16182593 |doi=10.1016/j.micinf.2005.06.006}}</ref> A transmisión inicial de ''Y. pestis'' polo [[vector epidemiolóxico|vector]] ocorre durante a súa alimentación. Varias proteínas contribúen ao mantemento da bacteria no tracto dixestivo da pulga, entre elas o sistema de almacenamento de hemina (Hms) e a toxina murina de ''Yersinia'' (Ymt).

Aínda que a toxina murina de ''Yersinia'' é moi tóxica para os roedores e antes se pensaba que se producía para asegurar a reinfección dos novos hóspedes, pero o que está demostrado é que a Ymt é importante para a supervivencia de ''Y. pestis'' nas pulgas.<ref name="pmid11976454">{{cite journal |author=Hinnebusch BJ, Rudolph AE, Cherepanov P, Dixon JE, Schwan TG, Forsberg A |title=Role of Yersinia murine toxin in survival of Yersinia pestis in the midgut of the flea vector |journal=Science |volume=296 |issue=5568 |pages=733–5 |year=2002 |pmid=11976454 |doi=10.1126/science.1069972}}</ref>

O sistema Hms xoga un importante papel na transmisión de ''Y. pestis'' ao hóspede mamífero.<ref name="pmid8662526">{{cite journal |author=B.J. Hinnebusch, R.D. Perry and T.G. Schwan |title=Role of the Yersinia pestis hemin storage (hms) locus in the transmission of plague by fleas |journal=Science. |volume=273 |issue=5237 |pages=367–70 |year=1996 |pmid=8662526 |doi=10.1126/science.273.5273.367}}</ref> Mentres que no vector insecto, as proteínas codficadas polos [[loci]] xenéticos do Hms inducen a formación de [[biofilme]]s no proventriculo, unha válvula que conecta o intestino medio co esófago do insecto.<ref name= "Erickson, D. L et al. 2007">{{cite journal |author= Erickson, D. L., N. R. Waterfield, V. Vadyvaloo, D. Long, E. R. Fischer, R. ffrench-Constant, and B. J. Hinnebusch |title= Acute oral toxicity of yersinia pseudotuberculosis to fleas: Implications for the evolution of vector-borne transmission of plague |journal= Cellular Microbiology |volume=9 |pages=2658–2666|year=2007 |doi= 10.1111/j.1462-5822.2007.00986.x |pmid= 17587333 |issue= 11 }}</ref> A agregación no biofilme impide a alimentación, xa que se forma unha masa de sangue coagulado inxerido e de bacterias (denominado "bloque de Bacot". <ref>Pepper, C., M. Nascarella, E. Marsland, J. Montford, L. Wood, S. Cox, C. Bradford, T. Burns, and S. Presley. 2004. Threatened or endangered? Keystone species or public health threat? The black-tailed prairie dog, the Endangered Species Act, and the imminent threat of bubonic plague. Journal of Land, Resources, and Environmental Law 24: 355-391.</ref>) A transmisión de ''Y. pestis'' ten lugar durante os inútiles intentos da pulga por alimentarse dun sangue que non poderá tragar. O sangue inxerido é bombeado ao esófago, onde remove algunhas das bacterias que forman o tapón do proventrículo, e o sangue coas bacterias é regurxitadaregurxitado na ferida da picadura do hóspede, e as bacterias pasan ao seu sistema circulatorio. Como as pulgas non se poden alimentar, teñen fame e pican máis frecuentemente.