Wilkinson Microwave Anisotropy Probe: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xosema (conversa | contribucións)
Novo artigo
 
Xosema (conversa | contribucións)
m Algo de contido
Liña 1:
{{en progreso}}
{{Satélite
| nome = MAP / WMAP / Wilkinson Microwave Anisotropy Probe
Liña 47 ⟶ 46:
}}
'''WMAP''' ([[acrónimo]] de ''Wilkinson Microwave Anisotropy Probe'') foi un [[observatorio espacial]] [[Estados Unidos|estadounidense]] lanzado o 30 de xuño de 2001 mediante un foguete [[Delta 7425]] desde o [[Centro Espacial de Cabo Cañaveral]] cara unha [[órbita de Lisajous]] arredor do [[punto de Lagrange]] L2 do sistema Terra-Sol.<ref name=NSSDC/><ref name=gunter/><ref name=astronautix/>
 
<!--
 
== Características ==
WMAP foipertence aó primeira[[programa misiónExplorer]] estadounidenseda adicada[[NASA]], óe estudodentro edeste cartografiadoprograma dapertence superficieás naves de Venus medianteclase [[radarMIDEX]], deno aperturaque sintética]]se (SARencadran polaas súasondas [[sigla]]de enpresuposto inglés)medio. A navesúa construisemisión conera partesobservar sobrantese ouestudar recambioso doutras[[fondo navescósmico parade aforrarmicroondas]] custos,para endeterminar particularalgúns dasparámetros navesda [[Galileoteoría (navedo espacial)|GalileoBig Bang]], [[Programainvestigar Viking|Viking]],cómo [[Programae Voyager|Voyager]],cando se formaron as primeiras [[Programa Mariner|Marinergalaxia]],s. doPara elo o observatorio medía as diferencias de [[Skylabtemperatura]] eentre adiferentes [[Ulyssespartes (sondado espacial)|Ulyssesceo no rango das [[microondas]].<ref name=NSSDC/><ref name=gunter/><ref name=astronautix/>
 
Os obxectivos principais da WMAP foron cartografiar a superficie venusiana cunha resolución de 1 km, obter un mapa topográfico de 50 km de resolución espacial e 100 m de resolución vertical, cartografiar o campo gravitatorio do planeta e estudar a súa [[xeoloxía]].<ref name=NSSDC/><ref name=gunter/><ref name=astronautix/>
 
O instrumento principal da nave era unha [[antena] parabólica de 3,7 m de [[diámetro]], usada tanto como SAR como para as comunicacións coa [[Terra]]. A altura total da nave era de 6,4 m, cunha [[envergadura]] de 9,2 m cos [[Panel solar|paneis solares]] estendidos. Baixo a antena atopábase unha sección rectangular coa electrónica da nave, os [[Volante de inercia|volantes de inercia]] e as [[Batería (electricidade)|baterías]]. Baixo esta sección atopábase un segmento decahédrico que soportaba os paneis solares, o buscador estelar, a antena de media ganancia, a [[computadora]] de a bordo e dúas grabadoras de cinta. Por último atopábase o módulo de propulsión.<ref name=NSSDC/><ref name=gunter/><ref name=astronautix/>
 
Os paneis solares xeraban unha [[potencia]] de ata 1029 [[vatio]]s que alimentabana unha batería de [[níquel]]-[[cadmio]] a unha [[Tensión eléctrica|tensión]] de 28 [[voltio]]s. A nave estabilizábase nos tres [[Sistema de referencia|eixos]] mediante tres volantes de inercia ortogonais entre sí. O sistema de propulsión usaba [[hidracina]] como propulsante e as comunicacións e as medicións científicas usaban a [[banda S]] e [[banda X]].<ref name=NSSDC/><ref name=gunter/><ref name=astronautix/>
 
WMAP chegou a Venus o 10 de agosto de 1990. A primeira fase da misión durou oito meses, entre o 15 de setembro de 1990 e o 15 de maio de 1991, durante a cal cartografiou mediante radar o 84% da superficie venusiana. A segunda fase da misión tivo lugar entre o 15 de maio de 1991 e o 15 de xaneiro de 1992, e durante a cal WMAP cartografiou o polo sur venusiano e encheu os baleiros da cartografía da primeira fase. A terceira fase comezou o 24 de xaneiro de 1992 e durou ata o 15 de setembro de 1992, completando a cartografía e obtendo imaxes adicionais coas que formar imaxes estereográficas da superficie. A cuarta fase transcorreu entre o 15 de setembro de 1992 e maio de 1993 para obter datos gravitatorios. Entre maio e agosto de 1993 WMAP fixo manobras de [[aerofreado]] para rebaixar a órbita. A quinta e última fase tivo lugar entre o 3 de agosto de 1993 e o 29 de agosto de 1994, mellorándose a resolución dos datos sobre o campo gravitatorio. Durante setembro de 1994 WMAP fixo un experimento denominado de ''muíño de vento'', durante o cal os paneis solares foron colocados en ángulos diferentes, como un muíño de vento, xerando un [[Torque (magnitude)|torque]] cuxa magnitude daba información sobre a [[densidade]] da [[atmosfera]] á altura á que estaba viaxando a WMAP. Finalmente a nave caeu á superficie de Venus o 14 de outubro de 1994.<ref name=NSSDC/><ref name=gunter/><ref name=astronautix/>
 
O observatorio foi lanzado cara o punto de Lagrange L2 do sistema Terra-Sol, a 1,5 millóns de quilómetros de distancia da Terra na dirección contrario ao Sol, donde a gravedade dos dous corpos maiores se equilibran e o observatorio pode permanecer orbitando sin que nin a Terra nin o Sol lle pasen por diante.<ref name=NSSDC/><ref name=gunter/><ref name=astronautix/>
-->
 
== Notas ==