Erich von Manstein: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 1:
 
'''Erich von Manstein''' nado en [[Berlín]] o 24 de novembro de [[1887]] e finado o 9 de xuño de [[1973]] en Irschenhausen, foi un xeneral alemán que salientou pola súa habelencia estratéxica na [[Segunda Guerra Mundial]]
Irschenhausen, foi un xeneral alemán que salientou pola súa habelencia estratéxica na [[Segunda Guerra Mundial]]
 
==Inicios==
Liña 11 ⟶ 10:
En [[1914]], forma parte del 2.º Rexemento de Granadeiros e loita na Fronte Occidental na Batalla do Marne, onde cae gravemente ferido.
 
Restablecido, en maio de [[1915]] foi adscrito como oficial de Estado Maior no exército dirixido polo Xeneral von Gallwitz en [[Polonia]] e en [[Serbia]]. Posteriormente, foi destinado ao Cuartel Xeneral do XII Exército (agosto de 1915), do XI EjércitoExército durante a batalla de Verdún e do I Exército durante a Batalla del Somme. En outono dese ano, foi xefe de Operacións da 4.ª División de Cabalería en Curlandia (Estonia) e, en maio de [[1918]], exerceu o mesmo posto na 213.ª División de Infantería de Asalto no Oeste.
 
==Segunda Guerra Mundial==
En [[1938]], participa na anexión dos [[Sudetes]]. En [[1939]], foi xefe de Estado Maior do xeneral [[Gerd von Rundstedt]], participando no planeamento da invasión de Polonia. Erich von Manstein ideou o golpe da fouce que rompeu a fronte aliada na Batalla de Francia e provocou o colapso dos exércitos anglo-franceses. A invasión de Bélxica e Holanda polos exércitos de [[Fedor von Bock]] atraeu aos exércitos aliados e, tal como propuxera von Manstein, os exércitos de von Rundstedt penetraron a través dos bosques das Ardenas, xulgados como impenetrables. Isto permitiu coller a aqueles de costas coa velocidade característica da guerra lóstrego.
 
Na invasión alemá da [[Unión Soviética]] salienta primeiramente no avance fulgurante ata [[Leningrado]]. Ao pouco tempo, confíanselle os exércitos encargados de facerse con [[Crimea]]. Ocupou a práctica totalidade da península e sitiou [[Sebastopol]]. A dura resistencia desta cidade prolongouse ata [[1942]]. Cando, por fin, tomou a cidade, foi nomeado mariscal de campo. En novembro dese ano, foi posto á fronte do grupo de exércitos do Don, coa tarefa de desbloquear o exército de von Paulus, atrapado en [[Stalingrado]]. Chegou a estar a só 50 quilómetros da cidade, pero von Paulus, carente de subministrossubministracións non o conseguiu. Isto provocou a súa retirada cando os rusos desencadean o seu contraataque.
 
Pese a opinión contraria de [[Adolf Hitler]] á retirada, von Manstein organizou unha defensa elástica que coseguiuconseguiu salvar importantes unidades e debilitar o avance ruso. Isto permítelle un rápido reagrupamento e contraataque, que culminou coa reconquista da estratéxica cidade de Jarkov. Deste xeito, a catástrofe de Stalingrado non provocou o colapso da fronte alemá no sur, senón que este mantivo solidez e operatividade ata o punto de presentar no verán de [[1943]] unha colosal batalla en [[batalla de Kursk|Kursk]]. Esta supuxo enormes perdas por ambas partes, e desencadeou unha nova retirada ordenada de toda a fronte alemá. Finalmente, Hitler prescindiu dos seus servizos
 
==Post Guerra==