Xeración do 36: Diferenzas entre revisións

 

==Autores destacados e obras da xeración de 1936==

[[Aquilino Iglesia Alvariño]] foi o único membro da xeración que non cultivou a poesía socialrealista, porén a súa obra principal ''Cómaros Verdes'' foi unha das máis importantes da xeración. En Cómaros Verdes a paisaxe convértese no núcleo principal da obra, sendo empregada como pretexto para a expresión dos sentimentos ou como descrición.

 

A obra remata cunha serie de odas onde fai unha homenaxe a tódolos grandes poetas (galegos ou non) do pasado.

 

A pesares de que foi nos tempos da preguerra cando máis cultivou a súa poesía vangardista, foi na década dos anos 50 cando [[Álvaro Cunqueiro]] publicou ''Herba de aquí e acola'', obra cumio da súa carreira e da poesía galega do [[século XX]]. A obra estrutúrase en dúas partes: ''As Historias'', onde recrea personaxes históricos e literarios, e ''Vellas sombras e novos cantos'' onde publica os seus versos máis melancólicos, xa cando presaxia a súa morte.

 

[[Celso Emilio Ferreiro]] é considerado un dos mellores poetas da xeración de 1936 e o maior representante da [[Poesía socialrealista]]. As súas obras máis importantes, encadradas na xeración son: ''O soño asulagado'', Obra de crítica social e poesía intimista onde mostra a súa [[saudade]] polo paraíso perdido identificado coa súa nenez en [[Celanova]]; ''[[Longa noite de pedra]]'', Obra de denuncia social contra a opresión franquista; ''Viaxe ó país dos'' ananos e ''Cantigas de escarnio e maldicir'',Obras onde fai un axuste de contas con determinados sectores da emigración galega en [[Caracas]] polo súa falta de interese pola cultura galega e o mal trato os seus compatriotas; e ''Onde o mundo se chama Celanova'' Constitúe o seu último poemario publicado en vida, nel dedica os seus derradeiros poemas á súa muller Moraima.

 

 

 

[[Categoría:Literatura galega]]