Ecolocación: Diferenzas entre revisións

A '''ecolocación''' (de eco- e o latín ''locatĭo'', posición) ás veces denominada '''biosonar''' ou '''ecolocalización''', é un termo creado en 1938 por [[Donald Griffin]], que foi o primeiro en demostrar concluentemente a existencia da ecolocación nos morcegos.<ref name="galemys">{{cita publicación periódica| autor=Balmori, A. |título=O estudo dos quirópteros a través das súas emisións ultrasónicas | publicación=Galemys: Boletín SECEM | ano=1998 | volume=10 | número=1 | páxinas=12-19 |issn=11378700 |url=http://www.secem.es/galemys/pdf%20de%20Galemys/10%20(1).pdf/Balmori%20(12-19).pdf |fechaaccesodataacceso=19 de marzo de 2010}}</ref>

Algúns animais emiten sons na súa contorna e interpretan os ecos que xeran os obxectos ao seu ao redor. A ecolocación posúena varios mamíferos: [[Chiroptera|morcegos]] (aínda que non todo a [[Orde (bioloxía)|orde]] a emprega), [[golfiño]]s e o [[cachalote]]. Hai dúas clases de paxaros que utilizan este sistema para navegar en covas sen visibilidade, o ''[[Steatornis caripensis]]'' e os membros de ''[[Apodidae]]'', en especial a ''[[Aerodramus papuensis]]'', [[Tribo (bioloxía)|tribo]] [[Collocaliini]]. Recentemente comprobouse que os humanos tamén posúen esta capacidade.<ref>{{Cita web | url=http://www.elmundo.es/elmundo/2009/06/29/ciencia/1246276226.html |editorial=O Mundo |título=O ser humano pode orientarse como os morcegos e os cetáceos | data=29 de xuño de 2009 | fechaaccesodataacceso=7 de xaneiro de 2011}}</ref>