Johannes Brahms: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Piquito (conversa | contribucións)
Piquito (conversa | contribucións)
retoques e algo máis do cabezado de en.wiki
Liña 6:
|descrición = '''Johannes Brahms'''
|data_de_nacemento = [[7 de maio]] de [[1833]]
|lugar_de_nacemento = [[Hamburgo]], [[Ficheiro:FlagWar ensign of Germanythe German Empire Navy 1848-1852.svg|20px]] [[Hamburgo]],Confederación [[AlemañaXermánica]]
|data_de_falecemento = [[3 de abril]] de [[1897]]
|lugar_de_falecemento = [[Viena]], [[Ficheiro:Flag of Austria-Hungary 1869-1918.svg|20px]] [[Viena]], [[Imperio Austrohúngaro]]
|ocupación = [[Pianista]], [[compositor]]
|}}
Liña 14:
'''Johannes Brahms''', nado en [[Hamburgo]] o [[7 de maio]] de [[1833]] e finado en [[Viena]] o [[3 de abril]] de [[1897]], foi un [[piano|pianista]] e [[compositor]] [[Alemaña|alemán]] do [[música do romanticismo|romanticismo]].
 
Brahms é frecuentemente considerado á vez tradicional e innovador. A súa música está firmemente enraizada nas estruturas e técnicas de composición dos mestres do [[música do barroco|barroco]] e do [[música do clasicismo|clasicismo]]. Era un mestre do [[contrapunto]], a complexa e áltamente disciplinada que fixo famoso a [[Johann Sebastian Bach]], e do [[desenvolvemento musical|desenvolvemento]], un ethos compositivo creado por [[Joseph Haydn]], [[Wolfgang Amadeus Mozart]], [[Ludwig van Beethoven]], entre outros compositores. Brahms tivo como obxectivo honrar a "pureza" destas venerables estruturas "alemás" e avanzar nelas cara a un idioma romántico, no proceso de creación de novos enfoques para a harmonía e a melodía. Mentres que moitos contemporáneos atoparon a súa música demasiado académica, a súa contribución e artesanía teñen sido admiradas por figuras posteriores tan diversas como [[Arnold Schoenberg]] ou [[Edward Elgar]].
== Comezos ==
 
Johannes Brahms era fillo do [[contrabaixo|contrabaixista]] Johann Jakob Brahms (quen lle deu as súas primeiras leccións de música) e de Hersika Cristina Nissen. A unha ceda idade Brahms revelouse como [[piano|pianista]] avantaxado, polo que, sendo aínda adolescente, contribuíu aos ingresos familiares cos cartos que gañaba impartindo clases, tocando o piano en [[restaurante]]s, [[Bar, local|bares]], e ata [[bordel]]es.
== Traxectoria ==
=== Comezos ===
Johannes Brahms eranaceu o [[7 de maio]] de [[1833]] en [[Hamburgo]], daquela pertencente á [[Confederación Xermánica]], fillo do [[contrabaixo|contrabaixista]] Johann Jakob Brahms (quen lle deu as súas primeiras leccións de música) e de Hersika Cristina Nissen. A unha ceda idade Brahms revelouse como [[piano|pianista]] avantaxado, polo que, sendo aínda adolescente, contribuíu aos ingresos familiares cos cartos que gañaba impartindo clases, tocando o piano en [[restaurante]]s, [[Bar, local|bares]], e ata [[bordel]]es.
 
Brahms deu recitais de [[piano]] en público pero non tivo o éxito desexado, aínda que máis tarde tocaría el mesmo nas estreas dos seus dous ''Concertos para piano''. Comezou a compor e durante un tempo tampouco conseguiu que o público mostrase interese polas súas obras. En [[1853]] realizou unha xira de concertos como acompañante do [[violín|violinista]] [[Hungría|húngaro]] [[Eduard Reményi]]. Durante a viaxe tivo ocasión de coñecer a [[Josehp Joachim]] quen lle presentou a [[Robert Schumann]]. Este último, ademais de compositor era editor dunha revista prestixiosa de música, e atraeu a atención dos críticos e empresarios de música sobre o mozo Brahms, o que contribuíu notablemente a que Brahms se convertese nun compositor coñecido e apreciado.
Liña 21 ⟶ 24:
Aínda que a relación entre Robert Schumann e Brahms durou ata o fin dos días de Schumann, o vencello máis destacable foi o que tivo coa dona deste, [[Clara Schumann]], unha pianista recoñecida naqueles momentos, compositora tamén e coa que estableceu unha longa e profunda amizade que tivo trazos de [[amor platónico]]. Brahms adoitaba presentarlle a Clara as súas obras antes de estrealas; moitas veces [[Clara Schumann]] foi a encargada de estrear algunhas das obras pianísticas de Johannes. Nunca se chegou a aclarar a relación entre ambos malia de producirse un distanciamento do que non se coñecen os motivos.
 
=== Traslado a Viena ===
En [[1862]] Brahms instalouse con carácter definitivo en [[Viena]], onde se adicou por completo á composición. Durante case 30 anos compuxo obras musicais que chegaron a formar parte do repertorio esencial da música clásica romántica, e que xa durante a vida de Brahms foron acollidas moi favorablemente, de xeito que se lle considerou como un dos grandes compositores da súa época. O seu primeiro éxito importante tívoo con ''[[Un réquiem alemán (Brahms)|Un réquiem alemán]]'', unha grande obra coral. A acollida dispensada polo público animoulle a comezar a composición da súa ''Sinfonía nº 1'', que tardou dez anos en escribir. Rematada en [[1876]], compuxo as súas outras tres sinfonías no transcurso dos oito anos seguintes.
 
Liña 34 ⟶ 37:
Brahms foi amante da [[natureza]]. Nos seus paseos polos [[bosque]]s que rodean Viena levaba sempre [[lambetada]]s que repartía entre os nenos. Cara aos maiores era máis ben frío, aínda que os seus amigos apreciábanlle sinceramente. Brahms nunca chegou a casar. Morreu aos 64 anos de idade en Viena, como consecuencia dun [[cancro]] de [[fígado]]. Brahms era considerado un compositor moi importante nesta época, un caso atípico nos músicos do seu tempo.
 
== A súa obraObra ==
{{AP|Lista de composicións de Johannes Brahms}}
Brahms combina o mellor dos estilos clásico e romántico. Brahms rexeitou o uso superfluo de novos efectos armónicos e cromatismos, a diferenza das súas contemporaneos, só os empregaba para resaltar os matices estruturais internos da obra. Ata [[1873]] Brahms escribira sobre todo música para [[piano]], o instrumento que mellor coñecía, e para [[Coro (grupo musical)|coro]] e [[orquestra]]. Entre as súas obras orquestrais atópase a Sinfonía nº 1 en do menor, opus 68 (1876); a Sinfonía nº 2 en re maior, opus 73 (1877); a Abertura do festival académico, opus 80 ([[1880]]), que contén cancións de estudantes [[Alemaña|alemáns]]; a Abertura tráxica, opus 81 (1881); a Sinfonía nº 3 en fa maior, opus 90 (1883), e a Sinfonía nº 4 no meu menor, opus 98 (1885). Todas estas obras mostran unha estrutura moi complexa, herdada da tradición vienesa clásica.