Dogma de Anfinsen: Diferenzas entre revisións

:'''Estable''': pequenos cambios no ambiente circundante non dan lugar a cambios na configuración mínima. Isto pódese representar como unha superficie de enerxía libre que se parece a un funil (co estado nativo no fondo) en vez de como un prato de sopa (con varios estados de baixa enerxía moi relacionados); a superficie de enerxía libre arredor do estado nativo debe ser bastante empinada e alta para que proporcione estabilidae.

 

 

O campo que estuda o [[pregamento de proteínas]] trata sobre como a proteína atingue a súa estruutra nativa, e ten outro dogma relacionado chamado [[paradoxo de Levinthal]]. Este paradoxo afirma que o número de posibles conformacións que pode adoptar unha determinada proteína é astronomicamente grande, de modo que mesmo proteínas pequenas de 100 residuos requirirían máis tempo ca o que leva existindo o Universo para poder explorar todas as posibles conformacións (10²⁶ segundos) e escoller a apropiada, e facer predicións computacionais das estruturas das proteínas sería tamén inviable ou imposible. Baseándose na observación de que as proteínas se pregan cunha rapidez moito maior, Levinthal propuxo que non ten lugar unha búsqueda de conformación aleatoria, e que a proteína debe pregarse a través dunha serie de estados intermedios metaestables.