O '''Tratado de Valençay''' foi un acordo asinado na localidade [[Francia - France|francesa]] do mesmo nome, polo que o emperador [[Napoleón I de Francia]] oferecíaofrecía a paz, recoñecendo a [[Fernando VII]] como rei de [[España]], a causa das derrotas sufridas na [[Guerra da Independencia española|Guerra da Independencia]] e, especialmente, polo degaste progresivo do exército francés e da moral dos soldados polo continuado acoso das forzas que actuaban en [[guerrilla]].
== Historia ==
As negociacións comezaron o 20 de novembro de [[1813]] en [[Valençay]], residencia real na [[Francia]] de Fernando VII, entre [[José Miguel de Carvajal]], [[duque de San Carlos]], e [[Antoine René Mathurin]], conde de Laforest. O acordo foiasinouse finalemente asinadofinalmente o día 11 de dicembrodecembro dodese mesmo ano. Napoleón aceptaba a suspensión de hostilidades e a volta de Fernando VII ao trono de España, así mesmo recoñecía todos os territorios baixo soberanía da familia real española, consonte a situación anterior ao inicio da guerra. Ambos os dous países devolveríanse mutuamente as prazas e territorios ocupados.
O monarca español comprometíase a devolver os dereitos e honras dos partidarios do ex-rei [[Xosé I|Xosé Bonaparte]], ademais de concertar un tratado de comerzocomercio, e aínda a pasar a seus pais, [[Carlos IV de España|Carlos IV]] e [[María Luísa de Parma]], unha pensión de trinta mil reais anuais.
O tratado fofoi ratificado un mes despois en [[París]], e, apenas uns meses logo da asinaturasinatura do tratado, as tropas napoleónicas abandonaron completamente os territorios españois.
