Promecio: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
m arranxos |
||
Liña 5:
|símbolo = Pm
|número = 61
|serie_química = Lantánidos
|grupo = [[n/a]]
|período = [[Elementos
|bloque = [[Elementos
|densidade = 7264
|
|CAS = 7440-12-2
|EINECS = 231-121-9
Liña 17 ⟶ 18:
|radio_covalente =
|radio_Van_der_waals =
|configuración_electrónica = <nowiki>[</nowiki>[[
|electróns_por_nivel = 2, 8, 18, 23, 8, 2
|estados_oxidación = 3
|óxido = Levemente [[Base (química)|básico]]
|
|estado = [[Sólido]]
|P_fusión = 1373
Liña 59 ⟶ 60:
|isótopo3_produto = <sup>147</sup>Sm
}}
O '''prometio''' é un [[elemento químico]] da [[Táboa periódica dos elementos|táboa periódica]] cuxo símbolo é '''Pm''' e seu [[número atómico]] é 61. Algún tempo
Súa aplicación principal é na industria de substancias fosforescentes. Tamén usase en fabricación de calibradores de aberturas e en baterías nucleares
En 1902, Branner predixo a existencia deste elemento. Diversos grupos
Demasiado ocupados coas investigacións relacionadas coa defensa durante a segunda guerra mundial, non reivindicaron seu descubrimento ata 1947. O obtiveron analizando subprodutos da fisión do uranio xerados nun reactor nuclear situado nos laboratorios Clinton, en Tennessee.<ref>Jacob A. Marinsky, Lawrence E. Glendenin, Charles D. Coryell: "The Chemical Identification of Radioisotopes of Neodymium and of Element 61", in: ''[[J. Am. Chem. Soc.]]'' '''1947''', ''69 (11)'', 2781–2785; {{DOI|10.1021/ja01203a059}}.</ref><ref>{{cita publicación | título = Discovery of Promethium | publicación = [[Oak Ridge National Laboratory|<small><small>ORNL</small></small>]] Review | ano = '''2003''' | volumen = 36 | número = 1 | url = http://www.ornl.gov/info/ornlreview/v36_1_03/article_02.shtml | dataaceso = 2006-09-17 }}.</ref>
Liña 75 ⟶ 76:
</gallery>
Actualmente o prometio recuperase
A vida media do isótopo máis estable do prometio, o <sup><small>145</small></sup>Pm, é de 17,7 años. Mediante captura electrónica decae en <sup><small>145</small></sup>Nd.
O prometio poderíase aproveitar para a elaboración dunha batería que funcione con enerxía nuclear, que usaría as partículas beta emitidas pola transmutación do prometio para propiciar que unha substancia fosforescente emitira luz, que a súa vez mediante un dispositivo similar a un panel solar se
Así mesmo o prometio se podería usar:
* Como fonte portátil de [[raios X]]
* En
* Como fonte radioactiva para instrumentos de medición de espesores; d) para elaborar láseres destinados a comunicación con submarinos en seu ámbito habitual (
== Notas ==
{{listaref}}
==Véxase tamén==
==
* [http://periodic.lanl.gov/elements/61.html Los Alamos National Laboratory – Promethium]
* [http://www.webelements.com/webelements/elements/text/Pm/index.html WebElements.com – Promethium]
|