Conservación e restauración: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Frebas (conversa | contribucións)
Pequenos arranxos aínda por rematar
Liña 2:
A '''conservación e restauración''' é a [[ciencia]] que se encarga do estudo e control dos [[Axente de alteración|axentes]] e [[Forma de alteración|formas]] de alteración que afectan os [[Material|materiais]] constituíntes dos bens culturais. O profesional que a desenvolve recibe o nome [[conservador-restaurador]].
 
== Nome, concepto e definición ==
Ao longo da historia esta actividade ten recibido diversos nomes, como restauración, restauro, conservación-restauración ou conservación, e os profesionais teñen levado o nome de curator, restaurador, conservador-restaurador ou conservador. O sinónimo máis exacto é conservación, e existe a tendencia a empregar este último cada vez máis por parte dos conservadores-restauradores en diversos foros e na docencia.
A pesar de ter máis tradición, nas últimas décadas o termo '''restauración''' tiña virado a designar a actividade do [[Cociñeiro|chef]] culinario, producindo unha confusión entre a conservación-restauración e a [[hostalaría]]. Por esta e outras razóns de consenso dentro da comunidade de conservadores-restauradores en todo o mundo, na actualidade emprégase o termo conservación-restauración ou simplemente conservación, considerando a restauración un tipo específico de traballo dentro da mesma.
 
Dende un punto de vista científico existen múltiples definicións da conservación-restauración. Segundo [[Cesare Brandi]], por exemplo, chámase ''restauración'' a ''calquera intervención dirixida a devolver a eficiencia a un produto da actividade humana''.
== Definición ==
Segundo [[Cesare Brandi]], chámase restauración a ''calquera intervención dirixida a devolver a eficiencia a un produto da actividade humana''.
 
== Historia e ámbito de estudo ==
Outras.
 
Pódese falar de conservación-restauración dos bens culturais dende a antigüidade ata a época contemporánea, pero dende un punto de vista teórico máis preciso son fundamentais os séculos XIX e XX, cando se definen as cartas internacionais que regulan o funcionamento da disciplina. O ámbito de estudo abarca todo tipo de bens culturais en tódalas súas vertentes, aínda que a tradición habitual ata o de agora implica que a conservación-restauración estea centrada sobre todo nos bens culturais materias de tipo moble, principalmente (escultóricos, pictóricos, arqueolóxicos, documentais, fílmicos e fotográficos, musicais. etc.).
== Historia ==
*antigüidade
*idade media
*idade moderna
*séculos XIX e XX: as cartas internacionais
 
== ÁmbitoMétodoloxía de estudo==
*os bens culturais
*materiais (escultóricos, pictóricos, arqueolóxicos, documentais, fílmicos e fotográficos, musicais)
 
A conservación-restauración centra o seu esforzo, nun primeiro momento, na diagnose dos factores e procesos de alteración dos bens culturais. É fundamental a colaboración interdisciplinar coas numerosas ciencias auxiliares. Os factores de alteración poden ser biolóxicos, químicos, antrópicos, etc. A intervención sobre os bens culturais, tras unha primeira fase de análise, pode dividirse en dous tipos fundamentais: conservación preventiva e conservación activa.
== Método ==
*diagnose, etc
*ciencias auxiliares
 
== Factores e formas de alteración ==
*biolóxicos
*químicos
*antrópicos
 
== Tipos ==
=== Conservación activa ===
=== Conservación preventiva ===
 
==Especialidades==