Revisión como estaba o 15 de abril de 2013 ás 18:31 editar Miguelferig (conversa \| contribucións) 241.972 edicións →‎Diversidade inmunolóxica ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 15 de abril de 2013 ás 18:36 editar desfacer Miguelferig (conversa \| contribucións) 241.972 edicións →‎Diversidade inmunolóxica Edición máis nova →
Liña 113: Para que a resposta adquirida "lembre" e elimine un gran número de patóxenos, o sistema inmunitario debe poder distinguir entre moitos antíxenos diferentes,<ref name=Alberts/> e os receptores que recoñecen os antíxenos deben ser producidos nun grande número de configuracións, esencialmente un receptor (polo menos) por cada patóxeno diferente co que o corpo se puidese ter encontrado. Mesmo en ausencia de estimulación polo antíxeno, un ser humano pode proiducir máis de 10<sup>12</sup> moléculas de anticorpos diferentes.<ref name=Janeway6/> Requiriríanse millóns de xenes para almacenar a información xenética que habería que utilizar para producir estes receptores, pero, o [[xenoma humano]] completo contén menos de 25.000 [[xene]]s.<ref name="IHSGC2004">{{cite journal \| author = International Human Genome Sequencing Consortium \| title = Finishing the euchromatic sequence of the human genome\| url= http://www.nature.com/nature/journal/v431/n7011/full/nature03001.html\| journal = Nature \| volume = 431 \| issue = 7011 \| pages = 931–45 \| year = 2004 \| pmid = 15496913 \| doi = 10.1038/nature03001}}</ref> Por tanto, non pode haber un xene para cada anticorpo ou receptor. Esta infinidade de receptores prodúcense por medio dun proceso denominado [[selección clonal]].<ref name=Janeway/><ref name=Alberts/> Segundo a [[teoría da selección clonal]], no momento do nacemento un animal xera aleatoriamente unha enorme diversidade de linfocitos (cada un dos cales leva un receptor antixénico único) a partir da información codificada nunha pequena familia de xenes. Para xerar cada receptor único, estes xenes sofren un proceso ~~chamdao~~chamado [[recombinación V(D)J]], ou ''diversificación combinatorial'', no cal un segmento xénico ~~recombínase~~se recombina con outros segmentos xénicos para formar un só xene. É este proceso de ensamblaxe o que xera a enorme diversidade de receptores e anticorpos, antes de que o corpo se encontrase cos antíxenos, e permite que o [[sistema inmunitario]] responda a unha case ilimitada diversidade de antíxenos.<ref name=Janeway/> Ao longo da vida dun animal, os linfocitos que poden reaccionar contra os antíxenos cos que un animal se encontre, serán seleccionados activamente, e dirixidos contra calquera cousa que exprese ese antíxeno. É importante subliñar que as partes innatas e adquiridas do sistema inmunitario funcionan conxuntamente. As armas inmunitarias adquiridas polas células B e T non poderían funcionar sen a colaboración do [[inmunidade innata\|sistema innato]]. As células T non son útiles se as [[célula presentadora de antíxenos\|células presentadoras de antíxenos]] non as activan, e as células B precisan da axuda das células T. Por outra parte, o sistema innato sería probablemente sobrepasado en moitos casos polos patóxenos sen a acción especializada da resposta inmunitaria adquirida. ==Inmunidade adquirida durante o embarazo==

Sistema inmunitario adaptativo: Diferenzas entre revisións