Para a operación práctica do sistema DNS utilízanse tres compoñentes principais:
* Os '''Clientes DNS''' ''(resolvers)'', un programa cliente DNS que se executa na computadora do usuario e que xera peticións DNS de resolución de nomes a un servidor DNS ''(Por exemplo: ¿Que enderezo IP corresponde a nome.dominio?);
* Os '''Servidores DNS''' ''(name servers)'', que contestan as peticións dos clientes, os servidores recursivos teñen a capacidade de reenviar a petición a outro servidor se non dispoñen do enderezo solicitado.
* E as '''Zonas de autoridade''', porcións do espazo de nomes de dominio que almacenan os datos. Cada zona de autoridade abarca un dominio e posiblemente os seus subdominios, se estes últimos non son delegados a outras zonas de autoridade.