Gregorio I, papa: Diferenzas entre revisións

O '''Papa Gregorio I''', '''San Gregorio Magno''', nado arredor do ano [[540]] en [[Roma]] e finado o [[12 de marzo]] de [[604]]. De sobrenome ''Magno'' ou ''Grande'', foi o 64º papa da Igrexa católica, e un dos catro Padres da Igrexa latina (xunto con san Xerónimo de Estridón, [[santo AgustiñoAgostiño]] de Hipona e sansanto Ambrosio de Milán). Proclamado Doutor da Igrexa o 20 de setembro de 1295 por [[Bonifacio VIII]], foi tamén o primeiro frade en chegar ao pontificado, e probablemente a figura definitoria da posición medieval do papado como poder separado do Imperio romano. Home profundamente místico, con el a Igrexa de Roma adquiriu gran prestigio en todo [[Occidente]]; tras el, os papas intituláronse, segundo o seu exemplo, «servo dos servos de Deus» (''servus servorum Dei'').

Emprendeu unha extratexia misioneira frutífera, enviando evanxelizadores a lugares afastados como [[Inglaterra]], dando instrucións pioneiras de respecto pola cultura indíxena dos pobos evanxelizados: non derrubar os templos paganos, adaptar os costumes aceptables, transformar as festas paganas en celebracións con significación cristiáncristiá. O monxe [[Agostiño de Canterbury]] bautizou ao rei de [[Kent]] [[Etelberto]], casado con [[Berta]] unha princesa cristiá [[merovinxio|merovinxia]]. Seguidamente fundou un bispado en [[Canterbury]]. Pouco despois novos misioneiros establecerían unha autoridade metropolitana en [[York]] e en [[Londres]].