Fedón (Platón): Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
O tempo máximo de presenza deste marcador é dun mes; pasado ese tempo debe retirarse. |
Xas (conversa | contribucións) arranxos |
||
Liña 1:
[[Ficheiro:Metropolitan David Socrates 2.jpg|thumb|La muerte de Sócrates, de [[Jacques-Louis David]], [[Museo Metropolitano de Arte]], [[Nueva York]].]]
'''Fedón ou sobre a alma''' (en [[grego antigo|grego clásico]] Φαίδων ἢ περὶ ψυχῆς) é un diálogo platónico que se ambienta nas últimas horas de vida de [[Sócrates]], antes de ser executado. Platón utiliza este cadro para expoñer a
==
O filósofo grego, Sócrates, foi condenado polo tribunal á pena de morte por ser inxustamente acusado de corromper á xuventude e non adorar algúns deuses da [[
O '''Fedón''' escenifica os últimos momentos de [[Sócrates]]. O vello mestre reúne aos seus discípulos [[Apolodoro]], [[Cebes]], [[Critón]], [[Fedón]] e [[Simias]]. É o mesmo [[Critón]] quen intentou convencer a [[Sócrates]] de que se retractara.▼
Durante o último día da súa vida, esperando que o sol se puxera no horizonte, Sócrates dille as súas últimas palabras aos seus discípulos e amigos, que se encontraron con el esa tarde dramática na prisión. Este diálogo subministra as crenzas do filósofo na inmortalidade da alma. O '''''Fedón''''' é un dos catro diálogos de [[Platón]] que se refiren á condenación de [[Sócrates]] (os outros tres son: [[Critón]], [[Eutifron]] e [[Apoloxía de Sócrates]]).▼
A discusión trata principalmente sobre a [[inmortalidade]] da [[alma]], e iso é ocasión para elaborar toda unha teoría das relacións entre a alma e o [[corpo]], teoría que a [[filosofía occidental]] reterá co nome de [[dualismo]]. Ao corpo e á alma non lle corresponden os mesmos placeres. Os que complacen a alma son só aqueles que serven para fundamentar a [[existencia moral]], que se caracteriza pola búsqueda da virtude. Ésta alcánzase cun termo demonominado [[ascensis]]<ref>Movemento polo cal a alma, desprendéndose das necesidades e placeres do corpo, pode pensarse a si mesma, e pensar toda cousa na súa realidade.</ref>▼
O '''Fedón''' é o máis interesante e o máis importante entre eses, xa que expón as crenzas do filósofo, é unha apoloxía da propia filosofía e relata as últimas palabras de Sócrates, ditas no seu último día de cárcel, antes de beber a cicuta. Sócrates, neste diálogo, presenta a súa teoría da [[
[[Sócrates]] examina e refuta finalmente as obxeccións sucesivas de [[Simias]] e de [[Cebes]], que lle plantexan a dúbida de se a alma non pode padecer ningunha clase de [[corrupción]].▼
O filósofo é aquel que coida a súa alma porque se desprende dos bens terreais, vive para a sabedoría e practica o ben. A crenza na inmortalidade da alma está demostrada na obra con catro argumentos: a incompatibilidade dos contrarios, a reminiscencia (coñecer non é máis que recordar), a simplicidade e a sucesión dos opostos.▼
A doutrina da inmortalidade presentada no '''''Fedón''''' é insaparable dunha moral. O que asegura isto é o [[mito da inmortalidade]]<ref>As almas renacen tras a morte, cas formas adecuadas ás eleccións morais que efectuaron durante a vida.</ref>▼
==Contido==
A conversa de [[Sócrates]] cos seus discípulos é interrumpida pola chegada dun servidor dos Once, que presenta a [[cicuta]] ao condenado. Mentres que [[Sócrates]] acaba apaciblemente os seus razoamentos metafísicos e se presta a morrer con serenidade, os seus amigos a penas poden conter a súa emoción.▼
▲O '''Fedón''' escenifica os últimos momentos de [[Sócrates]]. O vello mestre reúne aos seus discípulos [[Apolodoro]], [[Cebes]], [[Critón]], [[Fedón]] e [[Simias]]. É o mesmo [[Critón]] quen
▲A discusión trata principalmente sobre a [[inmortalidade]] da [[alma]], e iso é ocasión para elaborar toda unha teoría das relacións entre a alma e o [[corpo]], teoría que a [[filosofía occidental]] reterá co nome de [[dualismo]]. Ao corpo e á alma non lle corresponden os mesmos
▲O filósofo grego, Sócrates, foi condenado polo tribunal á pena de morte por ser inxustamente acusado de corromper á xuventude e non adorar algúns deuses da [[pólis]] (ciudad). Pola tradición grega, os condenados a morte bebían [[cicuta]], un veleno que paralizaba todo o corpo ata a [[asfixia]]. Pero só o podían facer despois do atardecer.
▲[[Sócrates]] examina e refuta finalmente as obxeccións sucesivas de [[Simias]] e de [[Cebes]], que lle
▲Durante o último día da súa vida, esperando que o sol se puxera no horizonte, Sócrates dille as súas últimas palabras aos seus discípulos e amigos, que se encontraron con el esa tarde dramática na prisión. Este diálogo subministra as crenzas do filósofo na inmortalidade da alma. O '''''Fedón''''' é un dos catro diálogos de [[Platón]] que se refiren á condenación de [[Sócrates]] (os outros tres son: [[Critón]], [[Eutifron]] e [[Apoloxía de Sócrates]]).
▲A doutrina da inmortalidade presentada no '''''Fedón''''' é
▲O '''Fedón''' é o máis interesante e o máis importante entre eses, xa que expón as crenzas do filósofo, é unha apoloxía da propia filosofía e relata as últimas palabras de Sócrates, ditas no seu último día de cárcel, antes de beber a cicuta. Sócrates, neste diálogo, presenta a súa teoría da [[metempsicosis]]<ref>A crenza da reencarnación da alma.</ref>. A alma en vida debe loitar contra os praceres e vicios do corpo, onde a alma está condenada a vivir e onde quere liberarse. Esa liberdade dase na búsqueda de coñecemento, no esforzo dialéctico do ben e da xustiza.
▲A conversa de [[Sócrates]] cos seus discípulos é
▲A crenza na inmortalidade da alma está demostrada na obra con catro argumentos: a incompatibilidade dos contrarios, a reminiscencia (coñecer non é máis que recordar), a simplicidade e a sucesión dos opostos.
==Notas==
Liña 32 ⟶ 30:
===Bibliografía===
*{{Cita libro |título= El Fedón de Platón|nome= Conrado|apelidos= Eggers Lan|ligazónautor= |coautores= |ano= 1971|editor= Editorial Universitaria de Buenos Aires|localización= Buenos Aires|isbn= |páxina= |páxinas= |dataacceso=24 de febreiro de 2013 |url=}}
*{{Cita libro |título=
===Outros artigos===
Liña 41 ⟶ 39:
===Ligazóns externas===
*[http://www.filosofia.org/cla/pla/azc05019.htm O ''Fedón'' de Platón (obra online)] - Patricio de Azcárate (1872). (en castelán)
*
[[Categoría:Diálogos de Platón]]
| |||