Retrovirus: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 60:
|pmc=387345 }}</ref> A maioría das insercións de retrovirus endóxenos non teñen función coñecida e formarían parte do que se denominou "[[ADN lixo]]". Porén, moitos retrovirus endóxenos xogan importantes papeis na bioloxía do hóspede, como o control da transcrición de xenes, fusión celular durante o desenvolvemento da [[placenta]] no curso da xerminación dun [[embrión]], e resistencia a infeccións por retrovirus exóxenos. Os retrovirus endóxenos recibiron tamén a atención dos investigadores da área da [[inmunoloxía]].<ref>{{Cite journal|author=Medstrand P, van de Lagemaat L, Dunn C, Landry J, Svenback D, Mager D |title=Impact of transposable elements on the evolution of mammalian gene regulation |journal=Cytogenet Genome Res |volume=110 |issue=1-4 |pages=342–52 |year=2005 |pmid=16093686 | doi = 10.1159/000084966}}</ref>
A transcrición ten lugar do ADN ao ARN, pero a reversotranscrición transcribe ARN a ADN. O prefixo "retro" en retrovirus refírese a esta inversión do fluxo xenético do [[dogma central da bioloxía molecular]]. A actividade de reversotrinscritase, ademais de nos retrovirus, foi atopada tamén nas células [[célula eucariota|eucariota]]s, nas que permite a xeración e inserción de novas copias de [[retrotransposón]]s no xenoma
Cando As drogas terapéuticas denominadas inhibidores da protease e da reversotranscritase teñen como dianas sitios e secuencias específicos nos seus respectivos encimas. Porén, estas drogas poden perder rapidamente a súa efectividade debido a que as secuencias xénicas que codifican para a protease e a reversoptranscritase mutan rapidamente. Estes cambios de bases orixinan [[codón]]s e sitios específicos nos encimas, que cambian, e, por tanto, evitan ser as dianas das drogas ao perderen os sitios que as drogas utilizan para unirse a eles.
|