Retrovirus: Diferenzas entre revisións

Cando os retrovirus integran os seus propios xenomas en células da [[liña xerminal]], os seus xenomas pasan de xeración en xeración. Deste modo orixínanse [[retrovirus endóxeno]]s (ERVs), que hoxe forman o 5-8% do [[xenoma humano]], e que contrastanen xeral levan moito tempo no xenoma. Contrastan cos retrovirus exóxenos, que son dos que trata principalmente estaeste artigo.<ref>{{Cite journal

|pmc=387345 }}</ref> A maioría das insercións de retrovirus endóxenos non teñen función coñecida e formarían parte do que se denominou "[[ADN lixo]]". Porén, moitos retrovirus endóxenos xogan importantes papeis na bioloxía do hóspede, como ao control da transcrición de xenes, fusión celular durante o desenvolvemento da [[placenta]] no curso da xerminación dun [[embrión]], e resistencia a infeccións por retrovirus exóxenos. Os retrovirus endóxenos recibiron tamén a atención dos investigadores da área da [[inmunoloxía]].<ref>{{Cite journal|author=Medstrand P, van de Lagemaat L, Dunn C, Landry J, Svenback D, Mager D |title=Impact of transposable elements on the evolution of mammalian gene regulation |journal=Cytogenet Genome Res |volume=110 |issue=1-4 |pages=342–52 |year=2005 |pmid=16093686 | doi = 10.1159/000084966}}</ref>

A transcrición ten lugar do ADN ao ARN, pero a reversotranscrición transcribe ARN a ADN. O prefixo "retro" en retrovirus refírese a esta inversión do fluxo xenético do [[dogma central da bioloxía molecular]]. A actividade de reversotrinscritase, ademais de nos retrovirus, foi atopada tamén nas células [[célula eucariota|eucariota]]s, nas que permite a xeración e inserción de novas copias de [[retrotransposón]]s no xenoma dó [[hóspede]]. Estes insertos son transcritos por encimas do hóspede a novas moléculas de ARN que despois entran no [[citosol]]. Despois, algunhas destas moléculas de ARN son traducidas a proteínas virais. Por exemplo, o xene ''gag'' tradúcese formando as moléculas das proteínas da [[cápsida]], o xene ''pol'' estáé traducido ena moléculas de transcritase inversa, e o xene ''env'' é traducido a moléculas das proteínas da envoltura. É importante notar que o retrovirus debe traer con el a súa propia transcritase inversa dentro da súa cápsida, xa que non pode utilizar os encimas das células infectadas.

As drogas terapéuticas denominadas inhibidores da protease e da reersotranscritasereversotranscritase teñen como dianas sitios e secuencias específicos nos seus respectivos encimas. Porén, estas drogas poden perder rapidamente a súa efectividade debido a que as secuencias xénicas que codifican para a protease e a reversoptranscritase mutamutan rapidamente. Estes cambios de bases orixinan [[codón]]s e sitios específicos nos encimas, que cambian, e, por tanto, evitan ser as dianas das drogas ao perderen os sitios que as drogas utilizan para unirse a eles.

Un inconveniente dosde moitos retrovirus, como o retrovirus da leucemia murina Moloney, implica o requirimento de que as células estean dividíndose activamente para que se produza a transdución. Como resultado, as células como as [[neurona]]s son moi resistentes á infección e á transdución por retrovirus, xa que non se dividen. Sempre existe a preocupación de que a mutaxénese insercional debida á integración no xenoma do hóspede poida orixinar un [[cancro]] ou [[leucemia]]. Isto é diferente ao que fan os [[Lentivirus|Lentiviridae]], un subgrupo dentro dos Retroviridae que pode integrar o seu ARN no xenoma de células hóspede que non se están a dividir.