Friedrich Schelling: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Xas (conversa | contribucións) uns arranxiños e cat |
||
Liña 1:
{{En uso}}
'''Friedrich Wilhelm Joseph von Schelling''', nado en Leonberg-Wurtemberg o [[27 de xaneiro]] de [[1775]] e finado en [[Bad Ragaz]] ([[Suíza]]) o [[20 de agosto]] de [[1854]], foi un filósofo alemán, un dos máximos expoñentes do idealismo e da tendencia romántica na filosofía alemá.
==Traxectoria==
'''Friedrich Wilhelm Joseph von Schelling''' (Leonberg-Wurtemberg,27 de xaneiro de 1775 Bad Ragaz-Suiza, 28 agosto de 1854) foi un filósofo alemán,un dos máximos expoñentes do idealismo e da tendencia romántica na filosofía alemá. Schelling estudou [[filosofía]] e [[teoloxía]] no seminario de Tubinga. Alí coñeceu a Hegel y [[Hölderlin]] e coma eles, el tamén recibiu a influencia da [[filosofía Kantiana]] e do pensamento de [[Fitche]]. A partir diso, foi deixando a teoloxía e centrouse máis na filosofía. Antes dos vinte anos , dise que Schelling xa tiña o seu propio sistema filosófico.▼
===Inicios e formación===▼
▲==Inicios e formación==
No ano 1777 no mosteiro de Bebenhausen é onde inicia Schelling os seus primeiros estudos que logra sacalos brillantemente cunha anticipación de dous anos con respecto aos demais compañeiros.
Aproximadamente aos oito anos comeza a aprender letras clásicas e a súa gran capacidade intelectual causa impacto nos mestres. No ano 1790 con só dezaseis anos ingresa no famoso Seminario de Tubinga. Neste seminario, tiña unha política de carácter conservador e feudal no que había un ambiente marcado pola tradición teosófica-mística que tiñas as súas bases no [[Renacemento]]. Aínda que neste centro de estudos intentaban manter un control das tendencias e ideas políticas dos mozos estes facían lecturas a escondidas de autores que por aquela época non estaban permitidas as súas obras.
▲
==Primeiros escritos==▼
No ano 1792 graduouse cunha tese escrita en latín sobre a orixe do mal humano titulada '''Un intento de explicación crítica y filosófica de los más antiguos filosofemas de Génesis''' onde trata de encontrar unha explicación histórica do mal dicindo que a humanidade antes era feliz pero despois dunha caída viuse sumida nunha infelicidade. Neste escrito xa se poden distinguir algunhas ideas sobre o furuto movemento romántico.▼
No ano
▲===Primeiros escritos===
Máis tarde, unha breve estancia en [[Dresde]] e [[Leipzig]] introdúceo no círculo do primeiro romanticismo e experimenta un sentimento romántico cara a natureza. Este mesmo ano, toma a decisión de deixar o seminario ao igual que [[Hegel]] e Hölderlin.▼
▲No ano 1792 graduouse cunha tese escrita en latín sobre a orixe do mal humano titulada '''Un intento de explicación crítica y filosófica de los más antiguos filosofemas de Génesis''' onde trata de encontrar unha explicación histórica do mal dicindo que a humanidade antes era feliz pero despois dunha caída viuse sumida nunha infelicidade. Neste escrito xa se poden distinguir algunhas ideas sobre o
No ano 1793 escribiu un segundo traballo '''Sobre mitos, lendas históricas e filosofemas do mundo máis antigo''' sobre os mitos onde intenta buscar a súa esencia e función dentro da cultura primitiva.
▲Máis tarde, unha breve estancia en [[Dresde]] e [[Leipzig]] introdúceo no círculo do primeiro romanticismo e experimenta un sentimento romántico cara a natureza. Este mesmo ano, toma a decisión de deixar o seminario ao igual que [[Hegel]] e Hölderlin. No ano 1795 publica ''' Del Yo como principio de la filosofía o sobre lo incondicionado en el saber humano''' onde aborda a búsqueda dun primeiro principio incondicionado do saber humano que o atopara no "Yo absoluto". En 1795 tamén publicou ''' Cartas filosóficas sobre dogmatismo y criticismo.'''
==Etapas da súa filosofía==
Liña 23 ⟶ 24:
A segunda etapa viría máis tarde no ano 1796 onde mostra o seu interese pola filosofía da natureza. Foi nesta etapa na que se trasladara a [[Universidade de Leipzig]]. No ano 1800 ven o período no que expón a súa filosofía transcendental e a obra máis relevante é o '''Sistema del idealismo transcendental'''. Esta obra céntrase no que Schelling considera a “verdadeira” filosofía de Fitche: a construción completa del yo, da subxectividade, da autoconciencia. Neste intre, ambos filósofos comprenden que están pensando de forma totalmente diferente. Esta foi a obra máis importante e lograda, tanto na forma como no contido. Posteriormente a esta etapa viría a fase chamada de identidade, que chegaría ata 1809 cuxo texto importante foi '''Investigaciones filosóficas sobre la esencia de la libertad humana y los objetos con ella relacionados'''.
Finalmente, podemos dicir que hai dúas fases máis, a primeira sería nos anos onde se redactan as diversas versións de '''Las edades del mundo'''. Esta obra constitúe a fase máis escura da filosofía de Schelling. A partir do ano 1809 os camiños de Schelling apartáronse da cómoda filosofía de la identidad e centráronse polo camiño da relixión e da [[mitoloxía]]. O que o autor intenta explicar na obra e como surxe o tempo na eternidade. E a segunda etapa estaría dominada pola distinción entre filosofía positiva e negativa
==Obras completas==
Liña 61 ⟶ 62:
* [http://sites.google.com/site/wjfschelling/ Amplio desarrollo de su primera fase.]
{{ORDENAR:Schelling}}
[[Categoría:Personalidades da filosofía]]
| |||