Expresionismo: Diferenzas entre revisións

Coa aparición da película ''[[Das Cabinet des Dr. Caligari|O gabinete do doutor Caligari]]'', [[Robert Wiene]] abre o expresionismo ó cine en [[1919]]. Neste medio chégase ó simbolismo a través dos decorados, as luces, o vestiario e a interpretación dos personaxes, todo iso encamiñado á distorsión. Nun principio, o [[cine mudo]] alemán estivo plenamente vinculado ó expresionismo con directores como [[Fritz Lang]], [[Friedrich Murnau]], [[Paul Leni]] e [[Paul Wegener]], entre outros. Algunhas das obras máis representativas deste período foron: ''Nosferatu'', ''[[Metrópole (película)|Metrópole]]'', ''As tres luces'', ''A última gargallada'', e ''O testamento do Dr. Mabuse''. A desmesura ía asociada a un tipo de [[cine de terror]] e [[cine fantástico|fantástico]], o que condicionou o seu desenvolvemento. Non obstante na cinematografía máis moderna, os seus representantes máis significativos como [[Orson Welles]] e [[Andrzej Wajda]] incorporaron unha estética moito máis madura e afastada do exceso de teatralismo.