NF-κB: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 60:
Moitos produtos bacterianos e a estimulación dunha gran variedade de [[receptores]] da superficie celular inducen a activación de NF-κB, e tamén cambios rápidos na expresión xénica. <ref name="pmid17072321"/> A identificación de [[receptor de tipo Toll|receptores de tipo Toll]] (TLRs) como patróns específicos de recoñecemento molecular, e o descubrimento de que a estimulación de TLRs leva á activación do NF-κB, mellorou a comprensión de como os diferentes [[patóxeno]]s poden chegar a activar NF-κB. Por exemplo, diversos estudos identificaron o TLR4 como un receptor para o compoñente LPS das bacterias Gram-negativas. <ref name="pmid16930560">{{cita publicación | autor = Doyle SL, O'Neill LA | título = Toll-like receptors: from the discovery of NFκB to new insights into transcriptional regulations in innate immunity | revista = Biochem. Pharmacol. | volume = 72 | número = 9 | páxinas = 1102–13 | ano = 2006 | mes = October | pmid = 16930560 | doi = 10.1016/j.bcp.2006.07.010 | url = }}</ref> Os TLRs son reguladores esenciais tanto das respostas inmunes innatas coma das adaptativas. <ref name="pmid17072327">{{cita publicación | autor = Hayden MS, West AP, Ghosh S | título = NF-κB and the immune response | revista = Oncogene | volume = 25 | número = 51 | páxinas = 6758–80 | ano = 2006 | mes = October | pmid = 17072327 | doi = 10.1038/sj.onc.1209943 }}</ref>
A diferenza de RelA, RelB, e c-Rel, as subunidades p50 e p52 do NF-κB non conteñen dominios de transactivación nas súas metades C-terminais. Porén, a p50 e p52 do NF-κB xogan un papel importante modulando a especificidade da función de NF-κB. Aínda que os
=== Inhibición ===
En células non estimuladas, os
As '''IκBs''' forman unha familia de proteínas relacionadas, que teñen un dominio N-terminal regulador, seguido por seis ou máis repeticións de anquirina e un dominio [[PEST]] preto do seu extremo C-terminal. Aínda que a familia das IκB consta de [[IκBα]], [[IκBβ]], [[IκBε]], e [[Bcl-3]], a IκB principal e máis estudada é a IκBα. Debido á presenza de repeticións de anquirina nas súas metades C-terminais, p105 e p100 tamén funcionan como proteínas IκB. A metade C-terminal de p100, que a miúdo se denomina IκBδ, tamén funciona como inhibidor. <ref name="PMID: 17254973">{{cita publicación | autor = Basak S, Kim H, Kearns JD, Tergaonkar V, O'dea E, Werner SL, Benedict CA, Ware CF, Ghosh G, Verma IM, Hoffmann A | título = A fourth IκB protein within the NF-κB signaling module | revista = Cell | volume = 128 | número = 2 | páxinas = 369–81 | ano = 2007 | pmid = 17254973 | doi=10.1016/j.cell.2006.12.033 | pmc = 1831796 }}.</ref><ref name="pmid7898917">{{cita publicación | autor = Dobrzanski P, Ryseck RP, Bravo R | título = Specific inhibition of RelB/p52 transcriptional activity by the C-terminal domain of p100 | revista = Oncogene | volume = 10 | número = 5 | páxinas = 1003–7 | ano = 1995 | pmid = 7898917 | doi = }}</ref> A degradación de IκBδ en resposta a estímulos de desenvolvemento, como aqueles transducidos a través de [[LTβR]], potencia a activación do dímero NF-κB a través dunha vía non canónica dependente de NIK. <ref name="PMID: 17254973"/><ref name="pmid16195333">{{cita publicación | autor = Lo JC, Basak S, James ES, Quiambo RS, Kinsella MC, Alegre ML, Weih F, Franzoso G, Hoffmann A, Fu YX | título = Coordination between NF-κB family members p50 and p52 is essential for mediating LTbetaR signals in the development and organization of secondary lymphoid tissues | revista = Blood | volume = 107 | número = 3 | páxinas = 1048–55 | ano = 2006 | pmid = 16195333 | doi = 10.1182/blood-2005-06-2452 | pmc = 1895903 }}</ref>
| |||