O '''utilitarismo''', en definitiva, é un movemento característico da filosofía empírica inglesa que, revestida de certo altruísmo, exalta o principio do pracer —única cousa boa en sí que constitúe, á súa vez, a principal meta del xénero humano— a fin de lograr a felicidade para o maior número de persoas e acabar coa única cousa mala en sí, esto es, ca dor. O '''utilitarismo''', que recibe tambén o nome de '''radicalismo filosófico''', tivo a súa orixe en Inglaterra do século XIX. Sen embargo, xa existía un precedente entre os pensadores da Antigüidade Clásica que resaltaban coma o home perseguía a felicidade e huía da dor. Filósofos coma [[Hobbes e Locke]], calificados representantes do empirismo inglés, e preocupados pola problemática sociológica, tambéntamén contribuironcontribuíron cas súas doutrinas e teorías ao desarrollo e nacimientonacemento do '''utilitarismo'''. AsimismoAsimesmo, determinadas correntes de pensadores sosteñen que xuzgar as accións polas súas consecuencias, boas ou malas, leva implícita a definición dos conceptos da responsabilidade e o deber, polo que habría que distinguir entre '''utilitarismo dos actos''' e '''utilitarismo das regras ou normas'''.
