Enrique Vila-Matas: Diferenzas entre revisións

Estudou dereito e xornalismo e en [[1968]] entrou como redactor na revista de cine ''[[Fotogramas]]''. En [[1970]] dirixiu dúas curtametraxes, ''Todos los jóvenes tristes'' e ''Fin de verano''. En [[1971]], fixo o servizo militar en [[Melilla]] onde escribiu o seu primeiro libro, ''Mujer en el espejo contemplando el paisaje''. Ao regreso a Barcelona, traballou como crítico de cine das revistas ''Bocaccio'' e ''Destino''. Viviu en [[París]] dous anos nunhanun faiado que lle alugou a escritora [[Marguerite Duras]], e alí escribiu a súa segunda novela, ''La asesina ilustrada''. O seu terceiro e cuarto libro, ''Al sur de los párpados'' e ''Nunca voy al cine'', apareceron en [[1980]] e [[1982]]. Empezou a ser recoñecido en 1985 co libro ''Historia abreviada de la literatura portátil''.