Programa Gemini: Diferenzas entre revisións

A cápsula Gemini tiña forma de cono truncado e estaba formada por dúas partes: un módulo de reentrada, tripulado, e un módulo adaptador, formando a base da nave. O módulo adaptador tiña unha altura de 228,6 cm e un [[diámetro]] de 304,8 cm na base e de 228,6 cm na parte superior, dondeonde se acoplaba co módulo de reentrada, que tiña ese mesmo diámetro na base e de 98,2 cm na parte superior, de dondeonde arrancaba un [[cilindro]] cortocurto que se estreitaba ata os 74,6 cm na punta. A altura do módulo de reentrada era de 345,0 cm, dando unha altura total para a cápsula de 573,6 cm. A estrutura do adaptador era de [[magnesio]] e dunha [[aliaxe]] de [[aluminio]]. O adaptador, á súa vez, estaba formado por dúas partes: unha sección de equipamento na base e unha sección de retrofoguetes na parte superior. A sección de equipamento contiña o propelente e os sistemas de propulsión e estaba illada da sección de retrofoguetes mediante un panel protector de [[fibra de vidro]]. A sección de retrofoguetes contiña os foguetes para inicia a [[reentrada atmosférica]] da cápsula.<ref name=gunter>{{Cita web|url= http://space.skyrocket.de/doc_sdat/gemini.htm|título= Gemini 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12|dataacceso=11 de febreiro de 2013|autor= Gunter Dirk Krebs|apelidos= |nome= |ligazónautor= |coautores= |data= |ano= 2011|mes= |formato= |obra= |editor= Gunter's Space Page|páxinas= |lingua= inglés|doi= |urlarquivo= |dataarquivo= }}</ref>

O control de actitude da cápsula exercíase mediante dous controles manuais para as manobras de traslación, sensores de horizonte redundantes e a electrónica para o control da reentrada, incluindoincluíndo unha unidade de medición inercial e un sistema de radar. O sistema de control usaba propelentes hipergólicos ([[monometilhidracina]] e [[tetróxido de nitróxeno]]) inxectados no sistema de propulsión mediante un sistema de presurización por [[helio]] a 2800 psi. Dez dos propulsores do sistema de control estaban situados na base do módulo adaptador e seis na parte superior do módulo. A enerxía era proporcionada por tres [[Batería (electricidade)|baterías]] de [[prata]]-[[zinc]] que suministrabansubministraban unha [[corrente continua]] a entre 22 e 30 [[voltio]]s. Durante a reentrada e tras a amerizaxe, a enerxía era proporcionada por catro baterías de prata-zinc con 45 [[Amperio-hora|amperios-hora]] de capacidade.

No momento da reentrada, a cápsula manobraba para orientarse correctamente, exectando a sección de equipamento do módulo adaptador e deixando libre a sección de retropropulsión. Os retrofoguetes consistían en catro motores de propelente sólido alimentados por perclorato de amonio polisulfuroso situados no centro da sección. Cada motor tiña un pulo de 11.070 N. Encendíanse secuencialmente, con 5,5 segundos de diferenciadiferenza, para iniciar a reentrada atmosférica, mentrasmentres o control de actitude era mantido polo sistema de 16 motores hipergólicos, de 5,2 N cada un. Os retrofoguetes podían ter funcionado ademais durante o lanzamento da cápsula, por encima dos 4500 metros, en caso de fallo do foguete lanzador e para separar a cápsula do resto do foguete.