Valeriano: Diferenzas entre revisións

Efectivamente, na parte occidental, os [[godgodos]]os de novo estaban a dar graves problemas. Xa non era tribos que loitaban unhas contra outras, senón exércitos organizados e cuxas forzas abranguían un gran territorio, xa que os [[ostrogodo]]s (ao parecer significa godos espléndidos) ocupaban todo o norte do [[Mar Negro]], mentras que os [[visigodo]]s ("godos nobres") ocupaban todo o Oeste deste mar. Ademais tiñan unha grande masa de campesiños [[eslavo]]s baixo o seu mandato.

A ameaza goda levou a reforzar as terras do [[Danubio]] Inferior, a costa de debilitar o Danubio Superior e o baixo [[Rhin]]. Iso foi pronto advertido e aproveitado polos [[rrancosfrancos]]. No [[256]] unha nova coalición atravesou o Rhin, cruzou a Galia e chegou a España. Unha parte mesmo chegou a África. Os emperadores conqueriron algunhas vitorias contra deles, pero entón unha nova coalición invadiu Italia. Tratase dos [[alamán]]s. As cidades do Imperio comprenderonn pronto que non había ningún poder capaz de protexelas, polo que escomenzaron a construir murallas capaces de soster un longo asedio. Era moi frecuente ver os [[bárbaro]]s das lexións, que supostamente estaban para defendelos, pasandose ao bando contrario. Ademais, nunha epoca en que os soldados eran tan necesarios, os cristiáns negabanse a formar parte do exército, xa que se lles esixía aceptar a divindade dos emperadores, ao que se negaban, polo que eran tratados coma traidores. De tal xeito que foron perseguidos e martirizados moitos deles nesta época. A consecuencia dun decreto do [[257]], morreu [[Santo Estevo]] e o mesmo lle ocorreu a a [[San Cibrán]] no [[258]]