ESRO 2B: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xosema (conversa | contribucións)
m Máis info
Xosema (conversa | contribucións)
m →‎Instrumentos: Correccións menores
Liña 57:
 
=== Detector de [[protón]]s solares e do [[cinto de Van Allen]] ===
Foi deseñado para medir o fluxo de protóns na vecindade terrestre no rango de enerxía entre 2 e 100 MeV mediante un telescopio formado por catro dispositivos de estado sólido separados por pequenas cantidades de material absorbente e recubertos por un material de blindaxe nun dos extremos. Os datos foron obtidos nos rangos espectrais e de intensidade típicos das diferentes poboacións de partículas distantes: raios cósmicos galácticos, partículas de [[Erupción solar|erupcións solares]] e radiación atrapada no cinto de Van Allen. Tamén servíu para medir como varía a poboación de partículas segúnsegundo a actividade xeomagnética. Amáis, o detector era capaz de detectar partículas alfa no rango entre 5 e 70 MeV (a maior parte de orixe solar) en dous canais de enerxía, e protóns entre 1 e 100 MeV en cinco canais usando técnicas de coincidencia-anticoincidencia. Un [[imán]] desviaba os electróns con enerxías menores a 200 KeV. O detector estaba aliñado de tal modo que apuntaba perpendicularmente ó eixo de rotación do satélite. O investigador principal do instrumento foi o profesor Harry Elliot.<ref name=NSSDC2>{{Cita web|url= http://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/experimentDisplay.do?id=1968-041A-02|título= Solar and Van Allen Belt Protons|dataacceso=13 de xaneiro de 2013|autor= NASA|apelidos= |nome= |ligazónautor= |coautores= |data= 14 de maio de 2012|ano= |mes= |formato= |obra= |editor= |páxinas= |lingua= inglés|doi= |urlarquivo= |dataarquivo= }}</ref>
 
=== Detector de protóns e [[Partícula alfa|partículas alfa]] solares e [[Vía Láctea|galácticos]] ===
Liña 72:
 
=== Detector e espectrómetro de fluxo e enerxía de raios cósmicos solares e galácticos ===
O experimento medíu o fluxo e distribución de enerxía dos protóns entre 35 MeV e 1 GeV e das partículas alfa entre 140 MeV e 1,20 GeV, así como o fluxo de núcleos de [[litio]], [[berilio]] e [[boro]] [[Teoría da relatividade|relativistas]]. O detector estaba formado por tres detectores de estado sólido, dous dos cales eran discos que formaban un telescopio mentrasmentres que o terceiro era unha caixa aberta usado en anticoincidencia para eliminar fenómenos de cascada. O investigador principal do instrumento foi o doutor Jacques Labeyrie.<ref name=NSSDC7>{{Cita web|url= http://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/experimentDisplay.do?id=1968-041A-07|título= Flux and Energy Spectra of Solar and Galactic Cosmic Ray Particles|dataacceso=13 de xaneiro de 2013|autor= NASA|apelidos= |nome= |ligazónautor= |coautores= |data= 14 de maio de 2012|ano= |mes= |formato= |obra= |editor= |páxinas= |lingua= inglés|doi= |urlarquivo= |dataarquivo= }}</ref>
 
== Notas ==